Og Herrann loks viđ húskarlana sagđi,
er hinstu kvöldmáltíđinni var lokiđ,
og áherslu á orđ sín ţar hann lagđi
međ áslćtti á veisluborđiđ hrokiđ:
"Ţegar ykkur ţyrstir eđa svengir
ţá skal strax hinn minnsta bróđir finna
og björg hans hirt svo hungurleikastrengir
herji ţar, en ykkur pirri minna.
En víxlarana verjiđ öllum skađa,
sem vilja sitja musterin og grćđa,
svo lofsorđum á nafn mitt hátt ţeir hlađa!"
Húskarlanna lof fékk ţessi rćđa.