Var ađ horfa á svćđaskipulagiđ ţar sem engir nýjir póstar voru kynntir, og sá sonnettu-strúktúrinn á ţví. úr ţví kom ţetta bull...
„Almennt spjall“ skal umrćđurnar hýsa.
„Efst á baugi“ slúđriđ ađ sér dregur.
„Vjer ánetjađir“ er beinn og breiđur vegur.
„Baggalútía“ mun fastagestum lýsa.
„Dćgurmál, lágmenning og listir“ eru máliđ.
„leikir, Sögur, dćgradvöl og gátur“.
„Lygilega vinsćlum leikjum“ fylgir grátur.
Ljótt í „Okkar málstađ“ finnst oft táliđ.
„Kveđist á“ fangar hinn forníslenska brag.
„Fyrirspurnir“ oft ritstjórnina hrella.
„Vísindaakademía...“ eykur Kóbalts trú.
„Umvandanir, ... tilmćli“ bćta gjarnan hag.
Einhver í „Sorpminjasafni“ finnst víst della.
Servjettur „Undirheimar“ geyma nú.
Alveg var ţetta skít-drullu fínt hjá ţér, Billi. Eins og ţín er von og sonnetta.
Skínandi vel ađ verki stađiđ...
Ţó er ekki laust viđ ađ mađur sakni Nćturgaltarins, en hann fellur sennilega ekki undir skilgreininguna ´daglegt svćđi´. Auk ţess er vitaskuld einungis pláss fyrir fjórtán, ţ.e. ef hver lína er helguđ einu svćđi.
Alveg var ţetta skít-drullu-lélegt hjá ţér Bili eins og allt sem frá ţér kemur. Hvernig datt ţér í hug ađ ţetta yrđi eitthvađ betra?
<Snýr lonníettunum á nefi Ađalandarinnar og lćtur hana lesa snilldina aftur>