Í gærkvöldi fór gaggrýnandi á verkið “Billi Bilaði skiptir um peru” í Leikhúsi Billa Bilaða.
Í gærkvöldi fór undirritaður á svokallaða leiksýningu í Leikhúsi Billa Bilaða á Baggalúti.
Ég verð að segja að ég varð fyrir töluverðum vonbrigðum.
Leikhúsið var reyndar ágætt, þó að það hafi verið dálítil læti í heiðursstúkunni.
Það var gott aðgengi fyrir fatlaða og nægt úrval í sjoppunni (þó það mætti kannski hætta að vera með skrjáfumbúðir).
Leikskrá lá ekki fyrir fyrir sýningu, sem var slæmt, en það virtist samt ekki valda áhorfendum (sem voru nokkuð fáir) neinum pirringi.
En svo við snúum okkur að sýningunni sjálfri.
Leikmyndin var mjög einföld og augljóst að fjárráð hafa ekki verið mikil til að gera sýninguna vel úr garði. Þó fengust þær upplýsingar eftir sýningu að hún hefði staðið undir sér vegna góðrar sjoppusölu.
Leiktjöldin voru falleg, og kannski besti hluti sýningarinnar.
Leikandi var aðeins einn, en það var Billi Bilaði sjálfur sem lék eina hlutverk leikritsins. Ekki var lagt mikið í búninga, fremur en leikmyndina, og var leikarinn í þeim fötum sem undirritaður hefur alltaf séð hann í inni á Baggalúti. Þó verður að segja að stimpill sá er leikarinn bar á enninu frá Innflytjendaráðherra Baggalútíu lífgaði töluvert upp á annars litlausa persónu.
Persónusköpun var mjög lítil, og í raun fékkst eina innsýnin inn í persónuna þegar hún veifaði mömmu sinni sem sat á fremsta bekk.
Leikurinn var allur frekar klénn, og fór hægt af stað. Í raun gerðist ekkert markvert í fyrri hluta sýningarinnar, enda sofnaði hluti áhorfenda.
Eftir hlé, sem var mátulega langt, kom þó aðeins meira líf í leikritið. Komu þá til sögunnar leikmunir sem spiluðu stóran þátt í framvindu og lokum leiksins.
Það sem má kannski segja þessu verki helst til hróss er að leikarinn lék sitt eigið áhættuatriði (og vonar undirritaður að hann hafi lifað það af). Einnig var það stór kostur að þetta var þögult verk, og þurftu áhorfendur ekki að þjást undir óskýrri framsögn eins og er svo algeng í áhugaleikhúsum. Lengd sýningarinnar var einnig til fyrirmyndar, þar sem þessu var eiginlega lokið áður en það hófst.
Einnig hefur leikhúsið lofað að þetta verk verði aldrei flutt aftur, og er það snaggaraleg ákvörðun af hálfu leikhússráðs.
Þess má að lokum geta að áhorfendur gáfu sýningunni það mesta klapp sem undirritaður hefur orðið vitni að á leiksýningum hér í Baggalútíu, og sætir það furðu.
Samantekt:
Leikritið “Billi Bilaði skiptir um peru” sem sýnt var í gærkvöldi fær 2 stjörnur.
½ fyrir lengd sýningar, ½ fyrir að ekkert var sagt á sviðinu, ½ fyrir áhættuatriði, og að lokum ½ stjörnu fyrir það að leikhúsið hefur ekki betlað neina ríkisstyrki frá Baggalútíska Heimsveldinu.
Með vinsemd og virðingu,
Gaggrýnandinn.
ES: Þetta er mamma hans Billa. (Hæ Billi.) Ég vil bara segja að mér fannst þetta alveg frábært hjá þér. Ég er svo stolt af þér. Ég er þó búin að segja þér oft að vera ekki að leika þér að rafmagni. Þú veist að það hefur alltaf farið illa.
Ástarkveðjur,
Mamma
Bravó... ég verð að viðurkenna að ég sá bara upptöku af leikritinu og verð ég að segja að skrílslætin sem ég sá út í sal voru mikil lýti á annars skemmtilegu leikriti... en leikritið hefði að ósekju mátt fá 1/2 stjörnu í viðbót fyrir smávegilegan spuna... Skál