Hef held ég ekki mikið vit á svona myndum.
Er mikið hlegið á svona samkomum?
Eða er stemningin eins og á 3 bíó með Roy Rogers?

Nú fyrst er mér illa við þig.
Hr. Tarantino er í svo miklu uppáhaldi hjá mér og ég er græn af öfund. Ætli ég verði ekki að 'stalka' hann á djamminu í kvöld í staðinn?

Já, þetta var ótrúleg kvöldstund og maður er hreinlega ennþá að átta sig á henni. Þó svo að myndirnar hafi byggt á mismunandi bardagatilbrigðum í kringum sama stefið, þá urðu þær bara sífellt betri eftir því sem leið á kvöldið og þessi forna Jackie Chan ræma var barasta hreinn unaður á að horfa, með fullri virðingu fyrir hinum ræmunum.

Austrænar kvikmyndafilmur eru greinilega ekkert slitsterkari en aðrar og því setti hið krítíska ástand þeirra mjög persónulegan blæ á allar myndirnar. Minnti mann svolítið gamla daga, þegar bíómyndir kvikmyndahúsanna ferðust í hvert krummaskuð hringinn í kringum landið og fengu misgóða meðferð hjá misvitrum sýningamönnum í misstórum félagsheimilum. Eftir hringferðina voru vinsælustu myndirnar oft endursýndar í sönnum Tarantínóískum Kung-Fu myndagæðum. Þetta er liðin tíð, því félagsheimilin hafa látið undan síga fyrir myndbandaleigum bensínstöðva...

Það þýðir lítt að öfundast þó svo að Konungur okkar umgangist elítuna, slíkt er bara eðlilegt. Gleðilegt ár Hakuchi og Júlía!

Hildisþorsti: Það er mikið hlegið. Markmiðið með að sjá þessar myndir í bíó er einmitt að byggja upp stemningu eins og maður hefur lesið um að hafi verið á 3 bíó mðe Roy Rogers í gamla daga. Tarantino tók það fram að hann þráir slíka stemningu á svona myndum og hefur hann rétt fyrir sér hvað það varðar. Áhorfendur salarins voru flestir of ungir til að hafa upplifað Roy Rogers menninguna og voru (ég meðtalin) ekki vön að klappa og öskra í miðjum atriðum en Quentin hvatti eindregið til þess og ég held að það hafi tekist að skapa ansi frábæra stemningu þarna en fólk þarf að komast í æfingu við að horfa á bíó á þennan hátt. Þess vegna hefði verið vel til fundið að fá fullt af fólki af þinni kynslóð, Hildisþorsti, sem gæti upplifað barndóminn á ný og kennt ungum hvernig á að horfa á yndislega heilalausar 'genre' myndir.

Barbie: Gleðilegt ár til þín Barbie og skilaðu kveðju til Dio.

Ah, leitt að hafa misst af þessu, en hinsvegar hef ég margsinnis séð svona myndir á hvíta tjaldinu. Ég er afar fegin fyrir hönd Hakuchi að hann hefur loksins upplifað þá gleði. Gleðilegt ár til ykkar allra!