[Kveikir varðeld, dregur upp munnhörpuna og spilar undir upplestri Isaks]

Glæsilegt Ísak

Takk fyrir.

Gaman að þessu, ég er samt enn að reyna að átta mig á þessu formi. Minnir það á Limru? ... og þó ekki.

Sæl krossgata.

Ef þér finnst þetta minna á limru ertu líklega að lesa þetta eitthvað vitlaust. Þarna er ekki um þríliði að ræða í neinu tilfelli (limran er súrsæt og sexí => x-- x-- x-). Hér þarf hinsvegar áherslan í flestum línanna að vera: - x- x- x- x (þar sem x er áhersluatkvæði) þ.e. áherslulaust atkvæði, þrír tvíliðir og stúfur.

Rímið skýrir sig líklega sjálft, en viðkvæðið (le refrain) á ekki að ríma við neitt, en er endurtekið skv. ákv. reglum. Hér er viðkvæðið "á vígvöllinn".

Það sem kann að rugla þig varðandi hljómfallið er áherslulausa fyrsta atkvæðið (sem kemur nær alltaf fyrir), en það er algengt í erlendum bragarháttum (t.d. enskum) en ekki í íslenskum rímnaháttum (nema sem undantekning). Það finnst þó sem "regla" (þ.e. áhersluatkvæði í upphafi verður undantekningin) í íslenskum ljóðum undir slíkum erlendum háttum. Dæmi um það er sonnetta Jónasar: Nú andar suðrið sæla vindum þýðum => - x- x- x- x- x-).

Lesa má nánar um rondeau á Wikipedia.

Ég þakka öllum lesturinn.

Þakka þér fyrir kennslustundina.

ps. er það einhver regla að limrur samanstandi af þríliðum?

Sæll Útvarpsstjóri,

Það held ég reyndar ekki (þó maður sjái það langoftast þannig á þessum slóðum). En það var eina líklega skýringin sem mér datt í hug þegar krossgata vildi meina að þetta minnti sig á limru. Þegar ég hugsa betur um það var það kannski rímið (í fyrstu línunum) sem olli þessum pælingum. Mér finnst þetta þó það ólíkt form limrunni að ég sá til að byrja með ekki þessi tengsl.

Ég hef aldrei séð limru sem ekki er í þríliðum - en það þýðir svo sem ekki að þær séu ekki til. (Ég get bara ekki ímyndað mér að þær hljómi vel.)

Knappt og snjallt.

Sjáum nú til – hér átti ég eftir að leggja í belg, afsakið.

Þetta er snarplega kveðið. Áhugaverð tilraun, sem virðist hafa tekist bærilega vel; lofar góðu.