Og?

Og ekkert.

Já þú er bara svona upplýsandi, engin niðurstaða?

Ég var að hugsa um að láta samanburðinn tala sínu máli.

Jah, ég sé nú eiginlega niðurstöðu. Fullyrt er: Listaverk eru ólík, dæmi tekin um ólík kvikmyndverk. Niðurstaðan listaverk eru ólík, sem styður fullyrðinguna.

Stórkostlegt að skilja svo leandann eftir með það verkefni að ákveða sjálfur hvort verkið honum líki betur eða hvor stefnan.
[Hefst handa við ákvarðanatöku]

Hafiði pælt í muninum á rembrandt og stórval.

Jájá, ég er bara svo matað að mér finnst vanta: Niðurstöður samanburðarrannsókna sýna að...............

Iss, fyrsta Dæhard var langbest - Alan Rickman var í henni.

Ég gerði reyndar smá mistök við rannsóknina. Franski búturinn stóð í fjórar mínútur en sá bandaríski svo sannarlega aðeins í þrjár.

Tina: Hún byrjar samt ekki af jafn miklum krafti.

Og - ef Alan Rickman er svona klár - af hverju talar hann þá með pungnum?

Berum saman brók og skó
band og gluggarúðu
stærðar hús og stilltan sjó
strák og dauða lúðu.

Nákvæmlega.

Áhugavert... skálút...

Áhugavert og það kemur einmitt vel út að hafa engan sjerstakan 'niðurstöðukafla'. Tölurnar tala sínu máli.

Merkilegt.

Þettar er nú bara staðfesting á því sem ég hef alltaf sagt. En það er gott að hafa núna loksins vísindalegar ransóknir til stuðnings máli sínu.

Ég hef hvoruga myndina séð, svo þetta er einkar áhugavert.

Alan Rickman er með einhver galla í talfærunum sem veldur þessum sértaka talanda hans. Það breytir þó ekki þeirri fullvissu minni að hann sé frábær leikari.
Það er heppilegt að fá viðvörun við þessari frönsku ræmu.
Muna: Forðast þessi leiðindi.

Huxi: Það skal reyndar tekið fram að myndin er góð, þó hún byrji ef til vill frekar... rólega. (En stanlaust fjör fyrir lögfræðinga.)

Mynd þar sem enginn einnarlínu brandari eða sprenging er fyrstu 4 mínúturnar getur ekki verið annað en leiðindi.
[Setur Rambó 2 í Beta vídeótækið]

Forvitnilegt, í meira lagi.

Ég nenni ekki að lepja einhver gömul vín úr belg!

Jamm - þessi franska hljómar vel þó ég verði að viðurkenna að ég hef alltaf haft lúmskt gaman af hinni...