Það var laust eftir kl 00:00 að mér reis hold, að því er virtist af ástæðulausu. Ég leit fast niður á vininn og hugsaði með mér hvern fjárann hann væri að gera vakandi svona seint. Þar var fyrir undirklæðnaður sem hamlaði beinu augnsambandi og skartaði hann fallegum litum, bláum, hvítum og rauðum. Það var þá sem ég áttaði mig. Holdið var að flagga og ekki af ástæðulausu. Fullveldisdagur Íslendinga var runninn upp. Ég spratt upp og leit sem snöggvast út um gluggann, við blasti fullvalda ríki. Íbúar ríkisins voru flestir í fasta svefni og flest ljós voru slökkt. En afhverju voru þeir sofandi og afhverju voru ljósin slökkt? Það er vegna þess að þeir höfðu sjálfir fullt vald til að ákveða hvort þeir væru sofandi eða vakandi, og hvort ljósin væru slökkt eða kveikt.

En hverjum er þetta fulla vald að þakka? Jú þennan dag árið 1918 sögðu hinir íslensku forfeður okkar forfeðrum danaskrípana í dag að hoppa upp í æselen á sér. Þó var heilmikil pappírsvinna eftir sem kláraðist ekki fyrr en í júnímánuði 1944 með stofnun lýðveldisins Íslands. Lýðveldi sem síðan hefur vaxið og dafnað og vakið aðdáun meðal annarra landa. En við skulum ekki gleyma allri erfiðisvinnunni sem að forfeður okkar lögðu á sig til þess að Ísland yrði lýðveldi

Sumir Íslendingar í dag eru alvarlega að hugsa það að koma Íslandi inn í eitthvað ESB. Vilja menn virkilega skríða aftur undir sömu sæng og bölvaðir danaperrarnir? Halda þeir að á tímum sjálfstæðisbaráttunnar hafi lögfræðingar, endurskoðendur og hvað þessir menn sem sjá um pappírana heita allir, vaxið á trjánum? Þeir menn sem vilja Ísland í ESB eiga frá mínum bæjardyrum séð ekki að vera hluti fullveldisríkisins Íslands. Þeir eru svikarar.

Svikarar sem rís ekki hold af þjóðarstoltinu einu saman.