Fegurð í háa fjallinu lá
Fínlega varpast í ægisspegli
Leikur með litrófið báran þá
Líkast að hafið sig geifli
Fangin af fegurð er hugur minn
Fersklega leikur um víma
Þegar depurð þrengist inn
Þá opna ég minningu mína
Ekkert við eigum fegurra þó
En ærlega hugsun og viðmót
Elska og einlægni færir ró
Í erli og dagsins umrót.
Nöldur og ekki nöldur.
Fyrst að stuðlarnir eru þarna finnst mér líklegt að Garún mundi vilja hafa þá á réttum stöðum.
Ef að engir stuðlar hefðu verið þá hefði ég ekki sagt neitt nema flott.
Hún er þó að reyna. Ef menn fá ekkert nema nöldur hætta menn bara. Upprifinn segir þó eitthvað um sem er að en hann hrósar ekki. Það það þarf að hrósa líka.
Mjög flott kvæði og þú lofar mikið góðu.
Passaðu bara að hafa seinni stuðulinn í þriðja braglið og þá getur hinn verið hvar sem er.
Þegar/ depurð/ Þrengist/ inn
Þá opna ég/ minningu/ mína
Svo er orðið "þá" þarna í seinni línunni forliður og hann er ekki hægt að nota sem höfuðstaf.
Elska og/ Einlægni/ færir/ ró
Í Erli og/ dagsins/ Umrót.
Orðið "einlægni" þyrfti að skipta um stað við orðið "færir" með einhverju góðu móti. Þá væri stuðlað í þriðja braglið.
Svo þarf maður að passa sig að hafa ekki auka höfuðstaf eins og þarna er.
Annars bara flennifínt, innihaldið skemmtilegt og haltu áfram.
Knús!
Greinilega sneisafullt af bragfræðivillum en yrkisefnið er gott. Plús fyrir efni frá mér. Æfingin skapar meistarann.
ég sé ekki betur Rattattti en að ég hafi byrjað á að segja að fyrsta erindið er flott. Enda er það bæði innihaldsríkast og best samsett eftir íslenskri bragfræði.
hin erindi hafa vissulega innihald og eru ágæt sem slík en eins og ég sagði þá finnst mér líklegt að Garún vilji hafa sitt efni rétt og muni taka gagnrýni fagnandi.