Ég átti notalega stund međ Volvó í morgun. Viđ ókum vestur Ćgissíđuna í myrkrinu og ég hlustađi á hikstalaust mal hans og ómţýđan talanda. Mikiđ óskaplega erum viđ tengdir sterkum böndum - ég grét alla Ćgisíđuna af gleđi, en tókst ađ jafna mig ţegar ég var komin vestur í Ánanaust.