Ég fór ásamt Enteri og Kaktuzi í viđtal í dag viđ virt tímarit. Viđ rćddum dágóđa stund viđ unga blađakonu sem gaf okkur kaffi frá Eţíópíu, allbragđmikiđ; kryddađ međ ferskvatnsţangi og ćtiţistilsblöđum (ef mér skjátlast ekki). Ţetta var sosum prýđilegt kaffisamsćti, fyrir utan kattarófétin sem ţarna spígsporuđu um allt, en ég er međ ofnćmi á afar háu stigi. Kettir eru međ vitlausustu dýrum sem fyrirfinnast. Ţeir hafa afskaplega lítinn heila, ekki ósvipađan lundaheila ađ lögun og stćrđ. Ţeirra hlutverk í náttúrunni er ekkert, utan ađ valda viđkvćmu fólki óţćgindum. En kaffiđ var gott.