Lesbók18.08.05 — Enter

Ég varð fyrir því óláni að glugga í Morgunblaðið í morgun. Það sem verra var, ég var að snæða morgunverð.

Þarna var ég í sakleysi mínu að gjóa augum yfir síðurnar þegar ég kem að töflubálki miklum og bláleitum. „Hey!“ - hugsa ég, „meiri Baugur, en gaman.“ Og hef lestur.

Þarna var sum sé um að ræða hinar og þessar færslur sem tengjast hinu alltumlykjandi Baugsmáli, en þær hafði víst vantað tilfinnanlega við ákærulanglokuna sem birt var á dögunum.

Og ég las. Og las. Og blístraði lítinn lagstúf.

En svo skyndilega fann ég hvernig einhver lítilsháttar velgja tók að lauma sér upp vélindað. Dulítið óbragð læddi sér fram í munn og ég lagði frá mér kaffibollann. Hvað var á seyði? Þetta var svo ágætt kaffi.

En það var ekki kaffið. Það var sá litli snefill samvisku sem ekki hafði látið undan deyfandi áhrifum fjölmiðlastorms síðustu daga, sem hafði lætt sér ofan í maga og byrjað að hræra í magasýrum og kitla klígjuhvetjandi kirtla.

Því hvern kolbíldóttan rækallinn kemur mér það við hvenær Jón Ásgeir Jóhannesson fer og fær sér hamborgara? Hvenær hann tekur leigubíl? Hvenær hann fær sér bjór? Ég þekki manninn ekki neitt. Ekki bláfrysta baun.

Og þarna sat ég í makindum og með greiðslukortafærslur ókunnugs manns útprentaðar fyrir framan nefið á mér. Þegar þarna var komið var meira en bara kaffið snúið aftur upp í kok.

Látum vera ef hann hefði keypt sér lítið Evrópuríki, eða ferð fyrir tvo til tunglsins - en makkdónalds?! Þvílík endemis ansvítans lokleysa.

Ég stóð upp frá borðum og kastaði upp fyrir hönd þjóðarinnar.

 
Enter — Sálmur
 
Númi Fannsker — Forystugrein
 
Enter — Forystugrein
 
Enter — Forystugrein
 
Enter — Forystugrein
 
Númi Fannsker — Forystugrein
 
Enter — Sálmur
 
Enter — Forystugrein
 
        1, 2, 3, ... 180, 181, 182