Ég bara trúi þessu ekki. Ég barasta þverharðneita að trúa þessu. Einn ganginn enn - og enginn segir múkk? Ekki bofs - ekki píp.
Hafið þið litið á dagatalið? Jú, mikið rétt - aðfangadagur er á föstudegi. Húrrajibbívei fyrir þingmenn og skólabörn. Ojbaradjöfulsósanngirnisömurlegheit fyrir okkur hin.
Það skyldi þó ekki vera? Jú, mikið rétt. Það er enn eina ferðina verið að hafa okkur að fíflum.
Hann hlýtur að liggja garggrátandi úr hlátri í gröfinni, biblíumenntaði bavíaninn sem fyrstur var spurður hvenær best væri nú að halda blessuð jólin:
- Nú á afmæli jesúbarnsins, auðvitað.
- Já auðvitað. Hvenær er það?
- Ööö, bara í næstu viku.
- Í desember?
- Jájá. Best að drífa þetta bara af.
- Ókei. Hvaða dag?
- Tjahh. Hvað finnst þér?
- Föstudag kannski? Þúveist til að stemma við þúveist föstudaginn langa. Gæti verið sniðugt. Líka til að fá lengri helgi.
- Hmm. Þú meinar það. Ókei.
- Flott.
- Nei bíddu. Bíddubíddu - Við skulum aðeins sprella í liðinu. Höfum það 25.
- Ha? En þá er það alltaf að breytast!
- Hahaha. Já. Smá svona jólagrín. Við breytum því svo bara til baka þegar allir verða orðnir brjálaðir.
- Ókei!
Ég lýsi hér með frati á núverandi jólafyrirkomulag og mun ótrauður halda aðfangadag hátíðlegan fjórða miðvikudag í aðventu, sem að þessu sinni ber upp á 22. desember - og hvet ég aðra til að gera slíkt hið sama.
Góðar stundir.