Enn er hafinn sá skrípaleikur sem mest allra fer í mína fíngerðustu taugaenda og fyllir mig ógleði og gremju; nefnilega val kynþokkafyllsta karlmanns landsins.

Svei.

Keppast nú lausgyrtar ungskottur, innikróaðar uppgjafadræsur og másandi kynvillingar við að hringja inn með sleffyllt vit og kjósa sína eftirlætis órariðla.

Oftast nær eru það einhverjir alkóhóllegnir gjálífisgosar og vessahvetjandi fleðurakkar sem fá flest atkvæðin - og þá gjarnan þeir sem helst hafa glennt sig á forsíðum glansskeinirita ýmiskonar ellegar belgt sig ítrekað út með gífuryrðum og bólfaraglotti á sorpmettum sjónvarpsskjám landsmanna.

Takið ekki þátt í þessum niðurlægingarsirkús. Sýnið okkur karlmönnum vott virðingar, okkur sem enn berum höfuð hátt og látum ekki eingöngu stjórnast af þverkynja bossadilli og myndavélablossum.

Við erum ekki kynverur - við höfum ekki þokka. Við erum íslenskir karlmenn.