Brá mér nýveriđ á myndina um vígin tvö 'the Two Towers'.

Ég fór vitanlega í Laugarásbíó, sem eitt kvikmyndahúsa borgarinnar heldur reisn sinni og sjarma. Húsiđ hefur karakter - ólíkt ţeim sótthreinsuđu, andlausu nýaldarkömrum sem risiđ hafa undanfarin ár, svo dúđađir og teppamettađir ađ ógerningur vćri ađ halda sér ţar vakandi ef ekki vćri fyrir ćrandi hávađa og leysigeislapyntingar. En nóg um ţađ.

Myndin sem hér um rćđir er sjálfstćtt framhald prýđilegrar nýsjálenskrar myndar sem vakti mikla lukku fyrir ári síđan - ţar á međal mína. Ţar var á ferđinni áferđarfögur hasarmynd sem skildi mig eftir í lausu lofti - fullan heimspekilegrar ígrundunar um afdrif persóna og ţróun atburđa.

Myndin gekk vel og ţví hafa fjármálaspekúlantar Heljarviđarborgar krafist framhalds. Eins og oft er um slíkar viđbćtur treysta menn á sömu formúlu og er ţví bođiđ upp á nýjan skammt úr sömu grautarskál.

Viđ fylgjumst međ persónum fyrri myndarinnar kljást viđ svipuđ vandamál. Reynt er ađ hressa upp á götóttan söguţráđinn međ ţví ađ klippa hann niđur í margar sögur, eins og nú er tíska. Ţađ gerir ţó fátt annađ en ađ rugla mann í rími og hefđi jafnvel veriđ nćr ađ skipta niđur í fleiri en eina mynd - jafnvel ţćtti - og sýna í sjónvarpi.

Ég fylgdist af hálfum hug međ unglingunum Fróđa og Sóma böđlast áfram međ einhvern skartgrip, sem ţeim hyggjast veđsetja eđa eitthvađ í ţeim dúr. Ég leiddi huga ađ ţví hve sorglegt er ţegar leikarar festast í sömu rullunni sbr. hinn viđkunnanlega Sean Astin sem endurtekur hér enn og aftur hlutverk sitt úr 'the Goonies' - ţó hann sé orđinn allt, allt of gamall til ađ leika smákrakka.

Öllu hressilegri var hamagangurinn kringum ţá félaga Lególas og Gimla, sem á köflum minntu á einskyns Gög og Gokke okkar tíma. Ţegar ţúsundasti - og langljótasti ljóti kallinn féll var mér ţó heldur fariđ ađ leiđast. Ţó ekki viđlíka eins og yfir lýsingum á ást félaga ţeirra Aragorns á tveimur frystikistum.

Hlut ţeirra Káts og Pípíns, ţar sem ţeir vingast viđ ofvaxinn rabarbara ţótti mér síđan hreinlega ofaukiđ.

Eitt vakti ţó óskiptan áhuga minn og jafnframt óhug. Einn leikarinn, sá sem túlkar brjóstumkennanlegt óhrćsiđ Gollum, fór hreinlega á kostum. Hér er klárlega á ferđ réttborinn arftaki snillingsins Marty Feldman og man ég satt ađ segja ekki hvenćr ég sá síđast leikara á hvíta tjaldinu sem gćddur er jafn sönnum og tćrum leikhćfileikum.

Ţeir sem höfđu gaman af fyrri myndinni ćttu ađ geta skemmt sér ágćtlega yfir ţessari langloku - en ansi er ég hrćddur um ađ grauturinn verđi útţynntur ef ţeir freistast til ađ gera fleiri myndir í ţessum flokki.