Hvernig í uppstoppuðum andskotanum datt nokkrum manni í hug að bjóða glorgráðugum lagaflækjufótum og bókhaldsblóðsugum að taka til í gömlu bönkunum á tímakaupi?

Á TÍMAKAUPI?!

Fari það í hoppandi hlandbrunnið helvíti! Hvernig fóru samningaviðræðurnar eiginlega fram?

— Hey ... nennirðu að taka til í þessum banka?
— Ööö ... jájá!
— Æði, hvað tekurðu á tímann?
— Tjah ... svona 30 þúsund kall.
— Nohh!
— Það er undir listaverði sko.
— Ókei, segjum það. Hvað verður þú lengi að þessu?
— Erfitt að segja. Læt þig vita þegar ég klára.
— Ókei. Díll!

Hefði ekki verið ráð að semja um eina góða summu?

FYRIRFOKKINGFRAM?!

Þá hefðu þessir gírugu skilanefndaskunkar kannski drulluapast til að flýta sér aðeins að leggja saman þessa fáu pappíra, sem ekki var þegar búið að tæta, brenna eða éta af bankabísunum.