Einhverjir hafa veriđ ađ býsnast og belgja sig yfir könnum sem gaf í skyn ađ 23% 15 ára pilta á Íslandi vćru meira eđa minna ófćrir um ađ „lesa sér til gagns“ – eins og ţađ var orđađ svo hnyttilega.

Nú ţekki sćmilega ég til íslenskra unglingspilta, var m.a. einn slíkur á tímabili.

Og eitt get ég fullyrt. Ţessir álappalegu unglingsapar eru fullfćrir um ađ lesa sér til gagns – altsvo ađ lesa ţađ sem gagnast ţeim.

Ţeir geta á augabragđi litiđ á smáskilabođ í símanum sínum og lesiđ ţar úr torrćđum táknum, sér til gagns. Ţeir geta á örskotsstundu lesiđ í táknheim og myndmál risavaxinna flókinna tölvuleikja, sér til ómćlds gagns. Ţeir geta um leiđ greint ţađ á jútúbmyndbandi hvort ţađ sé ţess virđi ađ horfa á til enda, sér til gagns. Ţeir ţekkja og kunna skil á aragrúa kvikmynda, sjónvarpsţátta, teiknimyndasagna og vörumerkja – og neyta fjölbreyttrar tónlistar daglega. Ţeir lesa virđi alls ţessa, notkunargildi og innihald án fyrirhafnar. Vanti ţá upplýsingar rata ţeir án fyrirhafnar um alla afkima netsins. Sér til gagns.

Mér er raunar til efs ađ nokkur kynslóđ hafi veriđ jafn móttćkileg fyrir upplýsingum og einmitt íslenskir 15 ára drengir í dag. Jafn fljúgandi lćs á ólíklegustu tákn og myndir, sem gamlingjar eins og ég botna horki upp né niđur í.

Eitthvađ verđur undan ađ láta. Í augnablikinu eru ţađ óspennandi og andlausar íslenskar námsbćkur, leiđigjarnar og lummó. Ef ćtlunin er ađ ađ ná athygli og áhuga 15 ára íslenskra drengja – mennta ţá – verđum viđ ađ gjöra svo vel ađ taka samkeppnina alvarlega.

Ađ öđrum kosti fyllist ţeirra hviki haus af öllu öđru – oftar en ekki einhverri frođu sem viđ sem eldri erum teljum miđur ćskilega.

Ég hef litlar áhyggjur af lćsi íslenskra pilta. Ţađ sem ég hef áhyggjur af er ađ 91% íslenskra 15 ára stúlkna láti enn narra sig til ađ stauta sig fram úr úreldri samskiptatćkni, sér til ógagns.