ég gekk inní garð
glettinn og blístraði sálm
þar fyrir mér, viti menn, varð
ein vörpuleg rotta með bindi og hjálm
hún ýfði sig þarna, en þagði
og þóttist gaumgæfa mig
uns vaggaðún til mín og varlega sagði
'vegmóði oturinn kannast við þig'