Jæja, þá eru menn farnir að skrúfa fyrir ógeðfellda kjaftaskúma sem rægja íslam, ein af mínum eftirlætis trúarbrögðum, á alnetinu.

Og ekki seinna vænna.

Er það gert á grundvelli minnar eftirlætis lagaklausu. Æ, þið vitið, 233. grein almennra hegingarlaga, svohljóðandi:

„Hver sem með háði, rógi, smánun, ógnun eða á annan hátt ræðst opinberlega á mann eða hóp manna vegna þjóðernis þeirra, litarháttar, kynþáttar, trúarbragða eða kynhneigðar sæti sektum eða fangelsi allt að 2 árum.”

Takið eftir þessu með háðið og trúarbrögðin. Ég er sérstaklega hrifinn af því. Gefur þessu nauðsynlega vigt – og ógn.

Hamingjunni sé lof að við eigum slíka anganklausu í okkar góða lagasafni, sem veifa má framan í illgjarna orðníðinga og hvers kyns andfélagslegt hyski annað.

Því hvað gengur slíkum mönnum eiginlega til? Má fólk ekki hafa sína sérvisku í friði? Sína kufla og sínar kreddur?

Hvernig getur nokkrum manni t.a.m. verið uppsigað við svona lítið heilaþvegið krútt?