Ţvílíkt sem ég ţurfti á
ţarfagagniđ sem ég á.
En ég komst bara út ađ á,
og ađeins sá mig lamb hjá á.
Áttu nokkuđ annađ brauđ
eđa kannski sykurfrauđ.
Liggur nefnilega dauđ
lína hér, af visku snauđ.
Snauđ er ţjóđ af snjöllum her,
sníkir gögn af norskum ver,
en reikningur í rusliđ fer,
raunalegt er ţetta ger.
Gerreksson var gamli Jón
gerđu bćndur fjörs- ţeim -tjón.
Í Brúará var biskupsflón
boriđ oní fiskalón.
[mikiđ lifandis skelfing var ţetta léleg vísa]
Fiskalóniđ fer ég í
flaka allt sem dreg úr ţví,
sé á borđi sođning hlý
saddur verđ ég enn á ný.
Nýlega er náhval sauđ
niđur skar og hafđi á brauđ
ei var skepnan alveg dauđ
öllum viđ ţeim rétti bauđ.
Bauđ hún upp á brennivín
byttunni, og inn til sín,
bauđ honum í bađ, ţví svín
bara valda klígju hlín.
Hlín er dama heldur krćf
hún er nćstum stöđugt ćf
engum manni er hún gćf
og ótrúlega morgunsvćf.
Morgunsvćf er mćrin fín,
mikiđ elskar hýjalín,
dáir einnig glens og grín,
geđjast mér ađ henni Hlín.
Hlín kom inn í hlýuna
og henti sér á rýuna.
kćfđi ey lengur klígjuna
nú Kata hreinsar spýuna.
Spýju hreinsar Kata kát,
kćtist hún viđ ţrif og grát,
gerir međ ţví marga mát,
hjá meynni aldrei sjá má fát.
Fátíđ eru fjörug lög,
fáir kunna ađ spila á sög,
ađ nýju lagi legg ég drög
og leita ađ hćlum í mín stög.
Stöguđ flík međ fríđri bót
finnst ţér vísast ekki ljót.
Eina festi áđan skjót
ára- fyrir nćstu -mót.
Mót er nú um miđjan dag,
mörk í röđum bćta hag,
á vörn skal einnig vera lag,
ţó völlurinn sé drulluflag.
Flag er drullusvađ og sveitt,
svívirđa, uns braggast feitt
gras og njóli allt sem eitt
upp til himins teygist greitt.
Greitt skal fyrir greiđa hvern,
guđsblessum ađ vera ern,
-a er krían kölluđ ţern-
kemur mjólkin -u í fern-
-a viđ Póar elskum Bill-.
-íant ţessi gaur er brill-.
-um međ honum öll viđ tjill-.
-er er slitra ţessi kill-.
Killer ţykja kvćđin ţín,
kemst í gegnum ţau međ pín,
örlítiđ ţó eru mín
ekki betri. Ţetta er grín.
Gríniđ ţitt ţitt er gott og snjallt,
gerum veislu, drekkum malt,
höfum popp og pínu salt,
og piparflögur - ţađ er svalt.