Jarl af Sandwich, skepna skýr,
skundar oft til veiða.
Drepur refi, kindur, kýr,
ketti, fugla og hjartardýr.
Hjartardýr og héraskinn
húka úti' í éli.
Úti norpa allsnakin.
Ég þeim býð í kofann minn.
Minn hér kveðskap mestan tel
margir þó að reyni
Yrkja betur öðrum fel
aldrei bull í stökur vel
Minn hér kveðskap mestan tel
margir þó að reyni
Yrkja betur öðrum fel
aldrei bull í stökur vel
Vellyktandi víst má fá
í verslununum bestu.
Ef þú notar aðeins smá
einhver mun þér sofa hjá.
Hjá mér þreytu fljótt nú finn
fer ég því að sofa
þegar vakna aftur inn
ætla hér í kveðskap minn
Minningar ég margar á
frá mínum æskustundum.
Er ég fyllist þá- af -þrá
þér ég vildi sofa hjá.
Hjá mér ljóminn horfinn er
Heldur versnað útlit
Núna sligast bumban ber
og brettist yfir lim a mér
Mér er fátt til lista lagt
ljótur fúll og staður.
Bakvið eirun en er rakt,
um það skal ei fleira sagt.
Sagt hef ég um Suðurnes
að sannir menn þar lifi,
er strýk ég þeim um höku og hes
það helst til skapar mikið ves-
en.
Vesen er mitt ættarnafn.
Upphaflega færeyst.
Frændi minn sem heitir Hrafn.
hefur stofnað ættarsafn.
Ættarsafnið á ég fínt
með erfðagripum fornum.
Ætla ég sé orðið brýnt
að innihaldið verði rýnt.
Rýnt ég get í rúnir tvær
ritaðar með bleki.
Sá sem ekki þekkir þær
þykir hafa ljótar klær.
Klærnar hefur kolaðar
klækjarefur slingur.
Vill hann sálir volaðar,
úr vítissóta skolaðar.
Skolum burtu skítinn nú,
skellum oss í fossinn.
Einu sinni átti ég kú,
undirkjól og hengibrú.
Hengibrúna held ég á
og horfi ekki niður.
Stórum skrefum stika þá
svo strax ég megi landi ná.
Nályktin er nokkuð stæk
af Nínu, þótt hún lifi,
trukkalessa, dúndur-dyke
djöfull, hvað hún fær mörg like.
Like þú skalt á ljóðin mín
laglega nú setja.
Þau eru ekki eintómt grín,
þó eflaust veki nokkur hrín.