Stikluvikin stúfur hér
stóla á þrjá tvíliði
víxlrím lína leyfir mér
láttu þriðja eftir þér
Þér finnst Stikluvikið vænt
vinur góður mælir
Frá oss var hér fortíð rænt
flott mér þikir hér allt grænt.
Grænahlíð er gæðajörð
gleðja búmannsaugað
mykjuhaugar, moldarbörð,
merarstóð og lambaspörð.
Labaspörðin létt og hörð
litka jörðu brúna,
eru af mörðu grasi gjörð
er gleypti hjörð við rofabörð.
Rofabörðin birtast þar
Sem beit í sveit fer offari.
Landverndanna lýður snar-
lega hýsir kindurnar.
Kindur núna koma með
kýlda vömb af fjalli
Þreyttar eftir erfitt streð
örþreytt núna hér það féð.
Féð nú sést um forna slóð,
flakka inn í réttir,
gamla knífa brýnum, blóð,
batnar haus við sviðaglóð.
Glóðin iljar góða mér,
glaður sit við eldinn.
Hér er gott að halla sér,
harðfisk borða, og með smér.
Smérið góða gult og feitt
glæðir harðfisk lífi,
eða rúgbrauð oná seytt,
ekki veit ég skárra neitt.
Neitt var oní maga minn,
makrílsílabita,
slef þá fljótt ég fann á kinn,
fúlt það svo ei vildi inn.
Innipúkinn yfirleitt
yrkjir semur pistla
Kann að gera kvennfólk reitt
kyndir undir bálið heitt.
Heitt ég þukla holdið stinnt,
handjárnslykla sæki.
Hef ég mikla meyju ginnt.
Má nú stikla heim með lint.
Linur vinur verður er
víagrað er búið
Apótek hann í þá fer
aftur vinur lyftir sér.
Klám!
Sérstakt er nú ástandið
allt í voða stefnir,
þegar hækkar Hálslónið
hreindýranna þrengist svið.
Sviðnar jörð af lög og leir,
leggjast mun í eyði.
Hreyfist dökkur hnjúkaþeyr,
hreindýrið það bráðum deyr.
Deyja frændur, deyr og fé,
drukknar landið fríða.
Hvernig ætli allt það sé..
ætli komi bráðum hlé?
Hlé hann bað um, hlátur fékk,
hlakkar stjórnvald galið:
Hvað vill Ómar upp á dekk,
allt er sokkið; Skál! ég drekk.
Drekka virkum dögum á
dusilmenni´og rónar,
styttu Ingólfs húka hjá,
hennar atgeir passar þá.