Ég man eftir fornu horni hér á þessum hjara netsins sem hafði að geyma spakmæli. Til dæmis: Oft fara prestar út í aðra sálma, betra er að ganga fram af fólki en björgum o.fl. Ég, með mína óstjórnlegu heimtufrekju fyrir andlegum fullnægingum beiðist þess hér skýrt og skorinort að mér verði vísað á slíkan kima ellegar öðrum kosti Píur Gests og Póar taki sig til á nýjan leik og smíði fleiri slík tiltæki. Ef þetta á heima í fyrirspurnum biðst ég ekki afsökunar en skal eyða þessum þræði óski tveir þriðju kjörbærra kvenna þess. Sakir ófrumleika og þarfar á því að nærast á annarra uppátækjum lýsi ég setningu þráðar lokið og splæsi hér auga en ekki enda.
Þú verður að horfast í augu við það súra epli að þetta er asnalegur leikur
Ertu að tala um að Berjast í bönkum og þannig máltæki?
Já, Víst mun það heita, en sjaldan er einn asninn stakur.
Fermt barn forðast prestinn, eins og Stormsker sagði.
Þetta gæti orðið áhugaverður leikur. Ég fer hvorki í grafkofann né í laungötur með það.
Þar stendur hundurinn í kúnni!
Það er of seint að byrgja barinn þegar barnið er dottið í það.
Víða er þvottur brotinn.
Oft er pottur þveginn.
Sjaldan fellur rjúpan langt frá staurnum...
Sjaldan fellur víxill langt frá gjalddaga.
Til þess eru vítin að vita um þau til að geta varast þau (veriði fullsæl með ykkar spítt & hass).
Fjarlægðin gerir fjöllin blá og langt til Húsavíkur.
Oft er málsháttur í páskaeggi og oft byrja málshættir á oft.