‹Stekkur hæð sína og býr vel um húðmaurinn í kóktappa, rúm og allt tilheyrandi. Byrjar svo að kenna maurnum kúnstir›

Hoppaðu! Hoppaðu!

‹Heldur sig fjarri Húðmaurinum›

Ég vil enga óværu í minn feld!

Ertu nokkuð skyldur þessari fjandans flatlús sem er að angra mig ?
‹Klórar sér í *******›

Vantar þig hjálp við að klóra?
‹Setur út klærnar›

‹Hrindir upp hurðinni og strunsar inn á sviðið›

Er hann þessi búinn að fara í aflúsun í innflytjendahliðinu? Og hvað er hann að gera án NýliðaSloppsins?
‹Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér›

Já takk, náðu nú kvikindunum.

‹Glennir sig›

‹Sér froska, slöngu, köngulær og flugur flýja í tonna tali úr klofi Hvæsa um leið og hann glennir sig›

‹Brýnir klærnar og byrjar svo að klóra sem óð sé›

Undarlegur húðmaur í gangi á þessari síðu!
Hexia! Hvað finnst þér um fólk sem segir "Bítlanir" og "peniganir"?

Það er miklu betra að biðja Aulann að ná þessari óværu úr þér því hún er alltaf svo lunkin við að tæla svona kvikindi til sín.

‹Grípur tittlinginn sem skarst af í látunum›

Guð minn góður! Sótthreinsið mig! Sótthreinsið mig!

‹Grípur um háls sér og gefur frá sér köfnunnarhljóð›

Þessir meindýraeiðarar gera mann alveg húðmaurslausan! Hafa þeir engan húðmaur fyrir neinu?

Mauri minn, drífðu þig nú í Innflytjendahliðið í aflúsun, bólusetningu og stimplum!
‹Ýtir á eftir Húðmaurnum›

Þetta fannst mér ekki fyndið.

‹Brosir út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér hafi þótt þetta afskaplega fyndið›

Kæri Auli. Fyrirgefðu ég ætlað ekki að særa þig. Vonandi skilurðu samt að ég var bara að grínast en ég viðurkenni samt að ég fór þarna yfir strikið.

Iss, það þarf nú meira en þetta til þess að særa mig. Svo er þetta jú sorglegur sannleikur. Ef kvikindin sem þú talar um eru karlmenn. Ég er alveg hrein í klofinu sko.

Mér finnst að það hljóti að vera erlendir ferðamenn sem hafa reynt að læra íslensku, en ekki gengið mjög vel.