Það væri nú óþarfi
Eyru mín hér furðu fljótt
fyllast ljótu níði
djöfullinn því dag og nótt
dável ykkur ríði.
Ríður djöfull rassi mínum
refsar mikið
Fokkar mér á fínum dýnum
fyrir vikið
Nú er maður allveg hættur að taka þetta til sín!
Alvöru karlmenni, níða sjálfa sig.
Víkið burtu vondu menn
verið ekki hér.
Jesúbarnið birtist senn
og ber í ykkur smér.
Smjörið fægir Frelsarann
fagur er hans siður
Hrekur burtu helfarann
helvítið fer niður.
Niður steig af negldu tré
nakinn Jússi
Hátíð af mér hefur fé
Í helgu stússi
Stússa, pússa silfurfat og postulín
passa, massa þar til kóbalt mynstrið skín
Rússa tússa vin sem heitir Tugarín
trassa, krassa á hann píku uppá grín
Grín að Jesú gerði eg
Guðinn reiður bölvar
Oltið hef nú útaf veg
efri leið mín hörfar
Þarna var ég dauðadæmdur fyrir rímleysu.
bölvar og hörfar ríma nú andskotakornið ekki!
grín er uppá (er mér sagt)
- ýmsa fiska
ef eitthvað reynist í það lagt
- á að giska
Giska að dæmist dauða til
drullusepinn græni
Vísur engar fá þar fyl
fast þó í þær spræni
Spræna vil á grænan gaur
gallblöðruna tæma
andlitið hans ata saur
án þess þó að dæma.
Dæmdur til að drekka hland
djöfuls ráða herran
Fullt af froðusnakki í bland
fullgott var á perran
Maður er aðeins farinn að stirðna...
Perraskapur prúðbúinn
í pakka Ákavíti
eðaldrykkur allsnúinn
end'í hraunsins grýti
Grýti ei þig grjóti nú
gott að fá þig aftur
Meiri núna mætir þú
mikli fylliraftur.
Raftur aftur ropar hljóði
raupsamur að vanda
Kjaftur aftur kæpir hnjóði
klýfur hendur banda