Vikulokum líður að
löngun víns mig nagar
Ákavíti Öl og bað
Óðar þá mig lagar.
Lagar Bakkus líðan mesta
lostan æsir, magnar
Hefur vegið vini flesta
varla þó hann Ragnar
Rögnum bölvum rífumst á
rifist á er þráður
Alla kalla illa má
æsist þar ég bráður.
Brátt þar sæði brók í lá
bústin hnáta malar
Offari má engan sjá
um það sem að talar
Ef talar hjarta ei við haus
helst mun geðið rugla.
Mesta gæfa al-mállaus,
myndi ekkert þrugla.
Þruglar forn um þrætumál
þriggja korna virði
Blessuð Norn er besta sál
beint frá Hornafirði
Veit svosem ekkert um það en þetta hljómaði ágætlega
Á Hornafirði hitti mann
sem heitir Fíflagangur
Nornin honum enn þá ann
ei þótt sé hans langur
Langur dagur liðinn er
læði mér senn í bólið,
í morgunsárið á fætur fer
og feta mig út á rólið.
Rólið góða Krummó krækir
krákustíga stuðlunnar
Heldur betur sínar sækir
sagnir vísna kuðlunnar
Kuðlar saman, kvæði gaman
kráku vakt á hissa
stuðlar lam'ann, stæði dam'ann
strákar takt þá missa
Missti andlit mitt í gær
mikinn gerði usla
braut ég við það tennur tvær
og tala eins og drusla.
Druslan vild'í dráttarleik
dró hann upp í bedda
fyrst þau fór'í slurpusleik
slána heltók gredda
Greddan okkur grípur oft
gerir suma óða
Undrið fer þá upp í loft
unað sinn vill bjóða.
Bjóða vil ég blautri mey
bómu mína stífa
styrkist hún við stelpugrey
stöðugt er að hífa.
Hífa skildi lók á loft
og láfu inn í reka
hressilega hrista oft
þá hráka úr mun leka
Hífi gálga gæðinginn
göndull fer að stífast
Notast þarf við næðinginn
neitar frú að þíðast
Of seinn
Leka niður lærin sveitt
litlir menn með hala
úr þeim verður ekki neitt
aldrei munu tala.