Áður en ég fæddist hér,
ég lenti oft á múrvegg.
Langt er liðið sýnist mér,
enda lét mér vaxa skegg.

Skeggið höku skyggir á
skýtur undir hendur
gjarnan vil ég góðu ná
og greiða það í rendur

Rendur vill hann reyna við,
reynsla hans er sundruð.
Þetta mitt innlegg, munið þið,
mun númer áttahundruð.

‹Stekkur hæð sína›

‹biður um hljóð í hirðinni og skálar fyrir prinsinum›
Hundruð orða heyri ég
held ei fyrir eyra
láttu vaða lukkuleg
lát oss hafa meira

Til hamingju Prins!

Meir mér sýnist liggja við,
að mega sjást með ykkur.
Komið öll, já komið þið,
kannski ég, þó ég sé gikkur.

Lína gamla langsokkur
listagóði þangkokkur
gerðarlegi gangrokkur
góða ekki stang´okkur.

Okkar líf er ansi stutt
oft vill það mig svíkja
Leiðir hefur hjartað rutt
heljarför við líkja

Líkja má við konfektkassa
kerskni örlaganna
fljúgir þú á fyrsta klassa
fríðra á meðal svanna.

Svannar nokkrir sváfu hér,
saman ofan í laut.
Notuðu allir nefið á sér,
nema þessi sem hraut.

Hraut ég úr mér hávaða
hún var ekki sátt
fældi burtu fágaða
frúna eftir drátt

drátthagur ég dæmist ei
ef draga á hring og ferla
en við að fleka frillugrey
fágæt þyki perla

Perlan mikil prýði er
praktísk mjög og fögur
orða ég og yrki hér
öfugmælasögur

sögur kann ég konum af
kellingum og dræsum
já, stundarfró sem guð mér gaf
og geymdí heimsins ræsum

Ræsum land og rekum lýð
í réttir eftir flokkum
Stefnur engar, streymir níð
á stjórnun hinna, alla tíð

Tíð var ein og tjónlaust skip
á téðu skeri ísa
þá Enter var með unglingssvip
og eltingsgröð hver físa

Físa djörf frá Deildará
dreif sig ein í fjósið.
Tíu beljur tuggðu strá,
tuddinn slökkti ljósið.

Ljós ei skín í langa tíð
leti fylgir vetri
ennþá sit og ólmur bíð
eftir tímum betri

Bestur var í bólförum
Berti gamli á Hólum.
Hömpaði í hjólbörum
hösla vildi á jólum...