Kenderí mig kallar á
kippist við mín lifur.
Hælum undan hallar þá
hryn ég oní fjallagjá.
Smáralindin sækir á,
í súpermarkaðsdeilum
Yfir Kringlu vofir vá
visnar niður sjoppan kná.
Knár blæs Kári vetri á
kulda gætir víða
loppinn dreg lim aftanfrá
og laumast hita í ofaná
ofaná er indæll staður
aldrei má því neita
ef að ég er orðin graður
ætla uppá aftur maður
Maður til að mynda vís
í mega bláum ræmum
makalaust hvað margoft-rís
miðfótur og segir sís
Spurði ég úr spjörum þá
spúsu mikla vexti
ekki minni aftan frá
agnarsmár í fangi lá.
Banderas í bíómynd
berst sem hetjan Zorró
glæst á velli, göfuglynd
grímuklædd hún leysir vind
Vindasöm er vetrartíð
vondar norðan áttir
í stofunni ég stilltur bíð
stúlkan háttar, henni ríð
Reið til hita reðursmár
róleg lágu fljóðin
úti frostsins bylgju blár
Biðu meðan freyddi klár
Klárari en kvennafans
karlinn Enter þykist
endaleysan utan stanz
oltið fær af vörum hans
"Schi-ött!" æpti sjóarinn
"Schaldan hefur jeg neitað
gambradropa' í glasinn minn,
gerist ekki í þetta sinn"
Schiötar, Thorar, Thorsteinssynir
tilgerðarlegt pakk!
Þykjast æðren allir hinir
- og ofsalega góðir vinir
Gat nú skeð
framfyrir sér treður Tina
típíst! alveg hreint!
veður yfir alla hina
eins og víðfeðm, daunill sina
Sinu gul nú grundin er
genginn er nú vetur
Kropp'ei aftur krækiber
kuldinn hitar ekki mér.
Mér um þig frá þér til mín
þakka vil ég pakka
Vinum mínum veitti vín
veislan svona líka fín
.
Fína mætti fólkið vel
í furðugóðu skapi
hálfu betri hóp ég tel
hópfaðmlög og vinarþel
.
Vinarþel í veislu þar
vanræktu ekki Baggar
dönsuðu og brost´um bar
báru gleði um allsstaðar
Ringo Star af bítlum bar
bestur var í heimi.
Georg Har. sló gígju þar
giska spar á nóturnar.
Nótnaflæði og næturspil
njótum öllum stundum
ungum stúlkum undir il
undur gott að vera til
.
Til í þetta og til í hitt
til í flesta hluti
mitt er þitt og þitt er mitt
það mörgum reynist erfitt
Þó að gamli og góði orðaleikurinn í þriðju línu standist ekki alveg stuðlakröfur, er hann svo fallegur og hægt er að lesa hann í báða áttir, að hann verður að standa, sækji um fyrir honum skáldaleyfi. Þá er skemmtilegt hvernig stuðar eru tví-hljóðtryggðir í fjórðu línu. Þ.e. hvort "Það" er lesið með áherzlu eða ekki.
Daginn út og daginn inn
drep á mínum kenndum.
Oftast þó til foraðs finn
flestu því sem þráir sinn.
Skítapestin skellur á
skaðræði hún veldur
neyðarlega nefna má
í niðurganginn stefnir þá.