Kyrjum gömul köntrílög
Kyrjum gömul köntrílög
kyngjum öllum syndum.
Undir leikum ljúft á sög
Kyrjum gömul köntrílög
kyngjum öllum syndum.
Undir leikum ljúft á sög
lifandi gjörning myndum.
Illur fór með fargið sitt
Illur fór með fargið sitt
fram af Látrabjargi
Illur fór með fargið sitt
fram af Látrabjargi
Í hafsins djúpan heljar pitt
Illur fór með fargið sitt
fram af Látrabjargi
Í hafsins djúpan heljar pitt
henti hræi og vargi
Illa hleypur hvalurinn
Illa hleypur hvalurinn
haltur á vinstri fæti
Dásamlegi dalurinn
Illa hleypur hvalurinn
haltur á vinstri fæti
Dásamlegi dalurinn
drengurinn er með læti.
Ekkert vit í þessu, ekkert vit. ‹Fórnar höndum›
Legg og skel ei leikum með
‹Ljómar upp›
Ágæti Bjúvíng þegar stuðlað er með essi gilda gnýstuðlareglur Sjá http://www.rimur.is/?i=73 en þú bítur úr nálinni með ofstuðun auk gnýstuðlareglubrots í þessari síðustu línu.
T.d. má setja hana svona fram án þess að hliðra um of þínum skilaboðum:
Takk kærlega fyrir þetta Nafni, alltaf bætist smám saman við þekkinguna. Hef hingað til aldrei áttað mig á þessarri bragháttarreglu né fengið skýringu á þesssari „s“ sérstöðu. Stundum haldið að einhverskonar kverúlantahætti sé um að kenna. ‹Byrjar að lesa meira um fræðin, loksins.›
Legg og skel ei leikum með
og læsum niðr'í kistu.
Legg og skel ei leikum með
og læsum niðr'í kistu.
fulla mína tösku treð
Af Tótu Jónu og Systu
Dúkkur blásnar bregðast ei
Dúkkur blásnar bregðast ei
býsn þótt sumar leki
Dúkkur blásnar bregðast ei
býsn þótt sumar leki
Aldrei nota orðið nei
Dúkkur blásnar bregðast ei
býsn þótt sumar leki
Aldrei nota orðið nei
neitar oft hinn seki
Rekum niður rumpulýð
Rekum niður rumpulýð
róna og drykkjumenni
Því konan mín svo kát og blíð