Margt er gert um miðja nótt
mitt í fjósi hlýju.
Gutti dó úr sárasótt,
sulti og klamidíu.

Sólin hátt á himni er
heimsins mesta prýði.
Þessi vísa virðist mér
vera dvergasmíði.

Aumur, gamall, æðaber,
andfúll, hás og latur,
sveittur, lúinn, svangur er
sjúkrahúsamatur.

Internetið er mitt líf,
yndi, griðastaður,
rekkja, skjöldur, skjól og hlíf,
skáld og yfirmaður.

Finn ég gríðar glaður hér
glas og öskubakka.
Fljótur Drottinn, færðu mér
fleyg og vindlapakka.

gleymskan er mitt glópalán
gleymdar eru skuldir
vinum finnst það vitlaus smán
víxlar eru duldir

http://www.heimskringla.net/ liggur niðri og því get ég ekki rímað...

Hvergi finn ég fjandans rímið
farlama ég ligg og baula.
Rímið horfið hverfur vitið
hátt ég nú í myrkri góla.

Ákæran var aum og ljót.
Allt var þar í klessu.
Baugsmenn ekki berja grjót
ef bætt er ei úr þessu.

Mitt er lélegt lyklaborð,
læt ég það á basar.
Ég á bara ekki orð
eftir þennan hasar.

Tölvan mín er mikið þing,
magn af vísum geymir.
Sérhvern ungan Íslending
um slíkt tæki dreymir.

Bakköppið þá búðu til
Bölverkur minn meti
Upp oft gufa orðaskil
í einu tölvuhreti.

Vísa þessi er eftir góðan látin Húnvetning:
Dívanin er þarfaþing
þreyttum hvíld hann gefur
Efni í margann íslending
í hann farið hefur

Hættur Davíð Oddsson er,
orðinn bankastjóri.
Mættu fleiri sjá að sér,
sérstaklega Dóri.

Feta skalt þinn dimma dal
dánumaður góður
Á draugum þínum vinna val
vaxa mun þá hróður

Nú er úti norðan átt,
nálgast okkur vetur brátt.
Þykir mér það gaman grátt,
guðir veðurs hlægja dátt.

Flestum gefur æskuást
unað lífs í blóma
Trauðla vill úr minni mást
mey fjölkyngis ljóma

Þingmenn hreykja sjálfum sér,
sýnast, skammast, rausa,
svíkja, blekkja, svona er
sagan endalausa.

Kærkomið heitt kaffið var
kom mér til að hlaupa
í kvöld skal klifrað á næsta bar
að klára bjórinn og staupa