Apocalyptica - Hope Vol. II
Hope is beauty,
Personified,
At her feet, the world,
Hypnotized.
But in this heart of darkness
Our hope lies lost and torn;
All flame like love is fleeting
When there's no hope anymore
Hugljúft.
Ok.. ekki berja mig
Bryan Adams - Run run Rudolph
‹Ískrar og dansar með›
Finnskt rokk af bestu sort: 22 Pistepirrko og t.d. "Frankenstein" og "Don´t Go Home Joe".
Funk Harmony Park vs. Quarashi - Payback (Remix)
Pixies - Gouge away. Langt síðan að ég heyrði þetta lag.
Hush, koverað af Kula Shaker. Mjög flott.
Nú ætla ég að hlusta á Court and Spark diskinn með Joni Mitchell.
Meistarastykki.
Judas Priest - Take on the world.
Nú er ég að hlusta á sálarjöfurinn Otis Redding. Þetta eru lifandi lög sem tekin voru upp á Monterey pop í gamla daga.
Shake! Snilldarútgáfa. Stuðið löðrandi í feitum takti Booker T. & the M.G.'s.
‹Hristist á blúsbræðraskala. Borð, stólar og bækur kastast út um allt. Húsið leikur á reiðiskjálfi. ›
Og að lokum:
Try a Little Tenderness. Þvílíkur unaður. Betra en hljóðversútgáfan. Lokalagið á tónleikunum að mér skilst. Ótis hellir sér af öllum lífs og sálarkröftum í lagið og hans kraftar og sál var meiri en flestra á jörðinni. Geigvænleg tónlist. Geigvænleg.
Otis dó í slysi nokkrum mánuðum síðar, einmitt þegar hann var í sem mestum blóma sem tónlistarmaður og vinsældirnar að aukast á ljóshraða.
‹Fellir tár í minningu yndislegs tónlistarmanns›
Sjálfan mig að garga á konuna að lækka í helvítis endursýnda Kastljósinu