br***** það mátt breima út
úr brögum vænna karla
Ekki loka áttu stút
eitthvað má þar bralla

úps of seinn

Landa fjanda flösku sé
fagna, þagna, bendi
Dunda, blunda, blindur hné
bogna, togna, lendi

Lendi ég í lostafans
lífs á vegi.
Ekkert fer til andskotans.
Ef ég þegi.

Þegi hjarta þegi sál
þegi andans vindar
Slokknar neisti slokknar bál
slokkna bjartir tindar

Tindar upp sig teygja
Tröllaskaga á.
Svíar allir sveigja
svínaketi frá.

‹Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann›

Fráneygð ein frauka
frygð mína jók
Böll við að bauka
blíðlega skók

Skók einhver karamba Gestur
sem enginn þekkir nema Kalli.
Samt fór ég nú á Hest
sem hét Alli.

Alli var á balli og
þar var líka Halli
auk eins sem hét Kalli
og sá vildi ekki heita Tralli

Skók'ann lítinn skrattakoll
skömmin fór að æla
Pollinn gerði hvítan poll
pen var syndasæla

Synda hefur selur hreinn.
Sokkið oní mýri.
Köttur úti í kofa einn
kom upp á sig stýri.

Stýrimaður heldur sjó
skipið lá við festar,
karlinn hátt í brúnni hló
hann er með fullar lestar.

Lestar varð á landi slys
langt frá manna bóli.
Ekki gera að mér gys
ég geysist um á hjóli.

Hjóli sat á Haraldur
heldur langt frá bóli,
komin er fjandans faraldur
í fjölakylduna á Hóli.

Hóli á einum litlum, ljótum
lék mér í bernsku einsamall
að ketti og hundi helvíti ljótum
hæverskur samdi bragarfall

bragarfallið kekkjótt kvað
kveðskap ljótan orti
drykkjusvallið bleytti blað
brotnar andans sorti

Bara smá tilraun í að flétta sléttuband

sorti andans brotnar blað
bleytti drykkjusvallið
orti ljótan kveðskap kvað
kekkjótt bragarfallið

Sorti má ei sækja að
sálartetri þínu
nefndu bara stund og stað
stuð í feitri línu

Línu dansinn dunar nú
dátt við sötrum stubbi
Er hann núna út úr kú
öldungurinn Bubbi

Bubbi stráknum kom í stuð
stendur fyrir sínu
enda hálfur orðinn guð
og í skapi fínu