Flóamannasiður sá
er síðast um ég frétti
tengjast manni meri á
á miklum fryggðarspretti

Fryggðarsprettur Fíbblagangs
um flóa Borgarfjarðar
við mýrarfen og merarflangs
marga gradda jarðar

fryggðarspretti fráum á
frúnna úr ég klæddi
henn'á æstri ég hamaðist þá
og harkalega sæddi

‹Of seinn›

Jarðar prestur Jesú enn
jeminn hvað hann lastar.
Yfirhöfuð eldri menn
ættu hykkja fastar

Ég veit þetta er algjört bull. Svona er ég bara.

Fastar hnykkja hnátur þær
hnífs með eggjum deigum
Lasta skikkju legg í vær (lasta skikkja er smokkur)
lífsins dreggjum seigum

Seigir eru strákar þeir
sem til fiskjar róa,
Siggi ,Ási,Simmi og Geir
Saman eru á Nóa.

Nóa prýðis páskaeggi
pútan hvíta verpti.
Lyfti þá upp löngum leggi
leggöngin svo herpti.

Herpti munninn hörkuleg
hefðarfrúin mjúka
er hana að kyssa hugðist ég,
hupp og læri strjúka

Strjúka huppa herlega
hórs á ferðum drengir
Björn á Huppu berlega
Bóndast herðast kengir

Kengir frökkum klæddir
í klámbíóum húka
líkt og þráð á þræddir
þvölum lófum strjúka

Strjúka vil ég vanga þína
vina enn um stund,
þú ert ljúfust mærin Lína
langar mig á þinn fund.

Fundur er í Framsókn boðaður
fáir mættir, enginn skoðaður.
Kristinn Gunn. í gólfið hnoðaður
gersamlega af nefndum snoðaður.

Snoðaður ertu snöggklipptur
snuðaður bæði og hæddur
Aleinn ert og afskiptur
út í horni hræddur

Hrædd hún er við hrossbelli
hringanóra
ríf í hana og rassskelli
rumpinn klóra

Klórað getur kattarskömmin.
Kann hún þó ekki að skeina sig.
Í Hæstarétt fór handarvömmin
Hann mun ríða réttlætinu á slig.

Sligar nú mig slyddan köld
slabbið finnst mér bölvað
Þá mun ég þó eyða kvöld
það mun verða ölvað

Ölvaðan þig ávallt tel
eflaust sitthvað fleira
þannig keypti sem ég sel
svo var það ekki meira

Meira vil ég, manni sæll
manstu ekkert fleira
Þú ert jafnan djöfuls dæll
drengur lát nú heyra