Skipamella skreið í land með skjóðu fulla
sótti bland í seggi alla
síðan hlandið flæddi um dalla.

Dalla fer í dallana að dilla köllum,
svallandi með sull í elli
sollna alla tryllir ... skipverja.

Í ballarhafi berst nú um sem best hún má,
Miðin fengsæl—fær hún þó
fjarka sjaldan bein úr sjó.

Sjóinn máttu sækja ef þú sýnir lit:
klárt þú elskir kroppsins strit
og kvóteigandans hyggjuvit.

Hyggjuvitið hafa menn
heimnum geta bjargað.
En græðgin vinnur aftur enn
og öllu verður fargað

Fargað hef ég flestu því
sem fannst mér nokkurs virði.
Í gáminn einatt aftur sný
og annarra drasl hirði.

Hirðirinn víst henti á glæ
heilum, fullum kútum,
svo rauðtrýndur var Rúdólf æ,
hann rommið saup af stútum.

Stútað hef í stæðuvís
stout og lager.
Að ég þunnur upp svo rís
mitt aðalfag er.

Erfidrykkju ætla ég nú einhver sæki
þó að ég þeim fréttum flíki
að fjarri því ég líkist líki.

Líkið af honum Likafrón
líkist Unni
því lengi hafa þau legið hjón
í líkkistunni.

Í líkkistunni ligg ég oft og lít til himins.
Af því hef ég geðveikt gaman,
við gerum þetta kannski saman?

Saman stöndum stríði í
en stundum kraftinn missum.
Sóknin fór nú fyrir bí
fest öll það við vissum.

Vissu um það vil ég fá
hvort vit er til í hausnum.
Hvort heimskan muni hæðum ná
eða hugsað geti í lausnum.

Lausnum hef ég leitað í
að lokasvarinu.
En nú ég ætla að fara í frí
í frosnu karinu.

Karið mitt er kaggi fantagóður.
Veður yfir veg og urð,
verður aldrei móður.

Móðurinn hjá mörgum sjaldan endist
alla leið að lokunum,
létt um ás hann vendist.

Vendipunktur virðist mörgum vera hér.
Segi bara eins og er:
Aljörlega sama er mér.

Mér er ilt mænunni
mælti gömul kona.
Hani r--ur hænunni.
heimurinn er svona.