Þegar hnígur húm að Þorra
held ég barasta
að feðra gildi venja, vorra,
водка, пожялуйста !
Í mig verður altaf greypt
því aldrey minnið svíkur:
Frá miðjum október er það loyvt
aftur at brúka píkur.
Rekkjubrögðin konan kann
kát hún stundar ástarleik.
Svölun sinnar frygðar fann,
hjemme med sin ægtemand.
Allt of margir oní svað
arka og vaða hátt í klof.
Ef lund sé veik þeir læra að
Leben ist kein Ponyhof.
Með niðurgang og óglatt er,
einnig stöðugt leysi vind.
Viltu segja, vinur, mér
wo die Toiletten sind.