Línu vantar ljóta hér
Reiđ til hita ređursmár
róleg lágu fljóđin
úti frostsins bylgju blár
Biđu međan freyddi klár
ţá er haustiđ heldur betur
hafiđ, elsku brćđur
Kokhraust mjög er krónutetur
kátar stefnurćđur
Stjórnin öll nú orđin er
eins og hauslaust gímald
Mćddur er á mánudag
mćtti líđa betur
Saup ég vín á sunnudag
Siđ mun halda í vetur
Mánudagar merkir eru
margir hverjir
Hringurinn gyllti hróđur ber
hratt um fjöll og dali
Af mér fingur óđur sker
allt svo ei ţurfi ađ giftast ţér
Minniđ svíkur marga drengi
mjög á gleđi stundum
Mig hefur vantađ mikiđ lengi
af minningum frá sprundum
Fari kallinn fjandans til
Flamberist hann í neđra
Í himnaríki ei halda til
heimastjórnar feđra
Ef pólitík og pussulykt
passa mjög vel saman
Finna má í Bölverks brók
býsn af ýmsu smáu
Bremsufar og brostin hrók
bragđ af kjöti hráu
Legg og skel ei leikum međ
og lćsum niđr'í kistu.
fulla mína tösku tređ
Af Tótu Jónu og Systu
Dúkkur blásnar bregđast ei
Sjaldan ég get séđ um mig.
Súrkál ríđur mér á slig.
Margur heldur mig vera sig
Kennslu-sat-líknarmál-Miđnesheiđi
Sat viđ kennslu karlatál
kuntur međ til reiđar
ljót ţau ţykja líknarmál
lostans Miđnesheiđar
Sundmagi-skör-budda-neisti
Vísa ţessi er eftir góđan látin Húnvetning:
Dívanin er ţarfaţing
ţreyttum hvíld hann gefur
Efni í margann íslending
í hann fariđ hefur
Blandast mold viđ merg og bein
Brennivín er býsna frjótt
bćđi kvölds og morgna
búiđ hef til barniđ ljótt
blindfullur í fyrrinótt
Pekingandarpíka,
pínkusmá og ţvöl,
lof mér núna líka,
linntu minni kvöl
Kvöl mín kunn er flestum
körlum sem hafa lim
Kvinnum er sofa hjá prestum
kitlar í neđstu rim
Eruđ ţiđ nokkuđ rasistar ţó ég sé međ stćrri tittling en ţiđ allir til samans.Styđur báđum höndum á mjađmir, hallar sér aftur og hlćr eins djúpum hlátri og unnt er
Nú skal gera klámiđ klárt.
Kjöftug skáld sig herđa.
En í bossan ekki er sárt
Hann er stćrri en stendur til
Stelpur ţó ađ flissi
Migiđ hef yfir Merkigil
Mörgum ţykir koma til