Ţađ fer vćntanlega eftir ţví hvađa hann ţú ert ađ meina
Starir ţegjandi út í loftiđ
Herbjörn er gikksnöggur. Birti ţó botninn til fróđleiks:
Ţynkan marga ţjakar nú,
ţykkur er ég sjálfur.
Snabbi er alveg útúr kú ...
allavega hálfur.
Botna svo Herbjörn hinn góđa Hafralóns:
...
Sem bókmenntafrömuđur og mannţekkjari er ég satt best ađ segja mjög hissa og hugsandi yfir ţví ađ ég sé Lappa hvergi á ofangreindum listum Ţarfagreinis. Var Lappi kannski ekki á svćđinu sjálfur, persó ...
Í eđli mínu er ég ekki síđri sagnfrćđingur en skáld en kannski ekki alveg jafn mikill tćknifrćđingur, ţó góđur sé.
Ég er ađ finna fyrstu vísbendingar um orustu síđustu nćtur í Valhöll.
Ívar Sív ...
Ég hafđi ţví miđur ekki tök á ađ komast, ţó mig langađi mikiđ. Í ţveim efnum varđ allt Íslands óhamingju ađ vopni. Gaman vćriađ heyra frásögur ţeirra Gestapóa er fóru og lifđu árshátíđina af, ţó vopnm ...
Ég leyfđi mér smá krukk, í síđasta innlegg mitt, til bóta vona ég, í eiginn botn viđ góđan fyrripart Skabba.
Svo kem ég međ örlítiđ, en vonandi skemmtilegt, tilbrigđi, viđ annars magnađan botn Ullarg ...
Ef ég fć mitt Ák'víti*
ég enda glađur;
í heitu djöfuls helvíti,
heilgrillađur.
*Orđskýring:
Ákv´íti=Ákavíti (Ţvoglumćlt).
Í himnaríki er heljar kuldi,
og heldur dauflegt.
Lítiđ gleđur litla sál.
Leiđist mér ađ borđa kál.
Undir mér er stíft sem stál.
Stáliđ brćđir marklaust tál.xTxT.
Var ég ekki á undan? Hrökklast aftur á bak og hrasar viđ
Fagurt galar fjađrađ dýr.
Nálgast tíđ er tćmist glas
trega mun ţađ valda
Ef mín húsfrú hefur ţras,
hana slć ég kalda.
Nú er hjá mér bölvađ basl,
býsna leiđ er stundin.
Ekkert skortir fagurt fljóđ.
Ísak semur stöku ljóđ.
xT
Svariđ er augljóst: Ţađ eru tvö atkvćđi í kveđu: Kveđ-u.
Ţessi vefur stendur ekki varla undir sér. Sponsorarnir eru farnir ađ ókyrrast. Blótar herfilega og rífur hár sitt
Hitinn býr í hjarta manns.