Hag minn bæta hærri vextir; hús ég fæ.
Þinni íbúð af þér næ.

Tala ég oft tungum þremur.
Trúður er.
Illa mér við alla semur,
enda þver.

Hníga vinir valinn í og veill ég er.
Þeim ég bráðum fylgja fer.

Biskupinn hann blessa ég
og bið ég fyrir prestum þeim er trúa.
Þeir ganga allir guð vors veg.
Frá glapstigum þeir vilja mönnum snúa.

Getur einhver gengið beint?
Getur Strætó komið seint?
Getur þú þér ginið treint?

"Veiztu hvað Ljóminn er ljómandi góður?"
Leiddist þér mikið er tæmdist þinn sjóður?
Vantar þig ljómandi fjörefna fóður?

"Veiztu hvað Ljóminn er ljómandi góður?"

Ef vatnið fer að frjósa
frýs.
Ef gígur fer að gjósa
gýs.

Taktu aldrei trúnaðar gögn
og túðra um og birt.
Um heiðrað fólkið hafðu þögn
Hátt það ávallt virt.

Þú kallaðir mig kúk í viftu.

Ég vil öðlast trú og traust.

Lúnar eru lappirnar!
Legg ég upp á klappirnar.
Reyndar er hér rapp innar.
Réttlæt ekki nappirnar.

Loforð mín þau lúta flest
að lofti fylltum órum,
því lýður trúir löngum bezt
lygum mínum stórum.

Pútín slæst við Prígósjín,
pamfíl æði harðan.

Þenar landsins þorna ei
á þjóðhátíðardaginn.
Fær þá vökvun mörg stáss mey
og margur ölkær gaginn.

Í eldhúsdagsins umræður.
ætla ég mér speki að sækja.

Ég sjóða betur súpu kann en semja ljóð.
Er mín súpa ekki góð?!

Fæ ég loksins frægðarstjörnu?
Fékkstu loksins heimsótt Örnu?
Viltu frúna framagjörnu?

Fæ ég loksins frægðarstjörnu?

Ertu orðinn alveg glor?
Ertu að borða eigið hor?
Átt' af stuðlum alveg mor?
Ertu að stíga gæfuspor?