Mammon er minn hirðir
mig mun ávalt bresta
Í gluggapósti lætur hann mig hvílast
leiðir mig til í öngstræti
þar sem jeg má næðis njóta
Hann drekkur sál mína
leiðir mig til glötunnar
fyrir sakir bankans
jafnvel þó jeg fari
á hausinn sjálfur
óttast jeg allt og alla
póstur þinn og sendill hrellir mig
og býr mjer borð fullt af ógreyddum..
Æ þið vitið. Má ekkert vera að þessu bulli vinir.
hundi
Varst þú ekki dauður? Mig minnir að það sé heill þráður um andlát þitt, hér á Gestapó. Gott að þú sért á lífi, og kvæðið er fínt.
Bestu kveðjur ágæti hundingi frá eiganda mínum. Láttu sjá þig oftar.
ps ljóðið er fínt.
Flott kveðið en allt of satt. [Dæsir mæðulega og lítur á gatslitið krítarkortið]