Upp úr daunyllri sinunni
stingur sjer fallvlat strá
tegir sig og riður burt
roðamaura skít og lúsum
sendinn er jörðin
svo grá og snauð
moldin er flúin
á haf út, með draumum aldanna.
drullan frá fyrra ári
þurrkuð fryst og þyðnuð
þvær ekki ræturnar
eða flytur þeim nokkurt
er hjálpar.
aumu og vesælu fræi
sem vonar að sumarið
komi áður en það fer.
rauð rigning
kaldhæðinn sunnan vindur
ládautt logn
sól bak við svolitla þúfu
sem þúfnabaninn missti af
sökum drykkju og óreglu vinnumanns
og skröllti í ósmurðri vjel.

ekki eru öll strá svo lítt heppin
að fá að vaxa upp
á rjettum tíma
og á rjettum stað
reyna, en fá frosið steypibað
styrðna og brotna
í logni,
er flýtti sjer suður
á haf út
út í tómt myrkrið
sem umlykur vonlítla tilveru
lítils og vesæls strásins
stráksins.

hundi