Já. Jeg ættla að leifa mjer að grobba svolítið hjerna.
Þá sjaldan einhver fær klapp á bakið fyrir vel unnin störf. Nóg er um hitt. Að fá spark í auman afturhlutann og skammir fyrir leti og hangs.
Eftir að voraði, hætti jeg í fiskverkuninni og tók á mig rögg og fór að aka rútubílum um fjöll og fyrnindi, sem forðum.
Brjef eitt fjekk jeg afhent í dag. Frá kumpána er Karl heitir, og er Nielsen. Danskur andskoti.
Bein þýðing úr efni brjefsins er eitthvað nálægt þessu hjer:
Berist til bílstjórans "hundinginn", Fjallasýn Rúnars Óskarssonar BO 420.
Jeg skrifa til ykkar til að þakka fyrir bílstjórann ykkar "hundingjann".
Í sextán ár sem fararstjóri hjá 65-Ferie hef jeg sjaldan upplifað nokkurn svo hjálpsamann, samvinnuþýðann og jákvæðann bílstjóra sem "hundinginn" Öll hans viska. Hans þekking á landi og þjóð og hans öruggi og þægilegi akstur. Gaf okkar 21 gestum innsýn inn í heim íslendinga. Og mikla virðingu fyrir fólkinu í landinu.
Gestirnir voru allir sammála um að túr þessi hafi verið hverrar krónu virði og kynnin af landi og þjóð ómetanleg. Og vildu koma fram þakklæti til "hundingjans" fyrir afskaplega vel unnin störf.
Jeg mun nýta mjer krafta "hundingjans" næstu túra hjer eftir.
Með stórri þökk til ykkar fyrirtækis og ykkar "hundingja".
Ykkar,
Karl Nielsen, farastjóri fyrir 65-Ferie, Danmörk.
De var so fint!
Til hamingju með það. Ef daninn er ánægður, þá hefur þetta verið frábær túr.
Til hamingju Hundi minn. Þú getur verið stoltur af sjálfum þér fyrir þetta. Skál fyrir þér!
Þetta áttu skilið að sjálfsögðu. Vonandi berast mér sjálfum svona bréf í framíðinni. Réttast væri þá að gaspra þeim líka.
Frábært! Nú er bara að kaupa sér bíl sjálfur og fara út í eigin bissniss...
Til hamingju með þetta mikla hrós.
Nú þarf maður bara að skella sér í rútuferð til að upplifa herlegheitin.