Í hundalandi hlandi hafði
heldur betur skvett úr sjer
ljótur lorti undan lafði
lævíslegur skemmti mjer.

illa fullur allur orðinn
öldungis svo illa haldinn
hundingjans er horfinn forðinn
hangir illur drullu gandinn.

í vestur stefnir norður niður
nístings kuldi aftrar ey
Hvað skal gera tómur hviður
hvernig má fá hreina mey.

svangur sveittur djöflast hundi
svakalegur allur er
votur undan værum blundi
velkir sjer í úldið smjer.

ástir á í launum larfur
lygilega trilltur hann
hámar í sig skotinn skarfur
sker upp herör það hann kann.

ekki vilja á vega hans
verða kellur koðnaðar
endursendar til andskotans
við eldinn eru ornaðar.

nú mun nóttin undan skilja
níðingsháttinn skelfast svo
veltur undir hundvilja
vini finna mun jeg tvo.

sker og eyjar skelfa eygi
skollans hundaviljann nú
álitlegar allar megi
öskra undan hverri brú!

Einmitt.