Mikill andskoti.

Bagglýtingar...

Sendi inn félagsrit fyrir all nokkru síðan er bar heitið Fráhvarf.
Greindi ég þar frá óafsakanlegu fráhvarfi mínu. Var það von mín með því félagsriti að komast aftur inn í samfélagið.

En það gekk hreint ekki eftir.

Komst ég aldrei aftur á skrið. Viðurkenni það alveg að ég er og var aldrei iðnasti Gestapóinn en ég kom nú jafnan með athugasemdir við hin alvarlegustu mál og kom ég meira að segja í veg fyrir milliríkjadeilu. Nei annars, það var í draumi.
Hvað um það.

Enn á ný tilkynni ég endurkomu mína í hið bagglútíska samfélag og á Gestapó.

Kann ég vinnuni minni góðar þakkir fyrir rólegan dag þar sem ég hef getað hangið fyrir framan skjáinn nær linnu laust. Hef þó þurft að bregða mér frá í mat en slík smáatriði eru bara kærkomin.

Eigum við svo ekki að skála? SKÁL!