Rokkgoðið Rúnar Júl á að baki langan og glæstan feril, og óhætt er að segja að hann hafi markað sín spor rækilega í tónlistaflóru Íslendinga.
Væntanlega hefur það ekki farið framhjá neinum, allavegana fáum að Rokk kóngurinn Rúnar Júlíuson varð 60 ára í gær. Mig langar í því tilefni að óska honum til hamingju með árin og ferilinn. Fáir hafa verið eins iðnir við kolann og Rúni Júl, og liggja eftir hann ógrynni af hljómplötum og diskum.
Fari svo að einhver leggi "orð í belg" óska ég eftir að Rúnari til heiðurs Hrópi sá hinn sami þrefalt húrra fyrir honum.
Húrra... Húrra... Húrra...
Heill sé Rúnari...
Iss! Keflvíkingar eru klikk og Hljómar nærri jafn leiðinlegir og Bítlarnir.
Rúnki fær þó prik fyrir að hafa verið aðalhljómsveitartöffari landsins, í landsliðinu í fótbola og ***andi ungfrú ÍSland, allt á sama tíma.
Hann er að segja RÍÐANDI! SÉRÐU ÞAÐ EKKI!!!
Hver kærir sig um að fara upp á þetta kvenndi og smitast af kúariðu. Sjáið bara hvernig aumingja gæjinn er!
Besti brandari sem ég hef heyrt af Rúnari er svona: Einhver spurði hann: Bíddu... ert þú ekki örvhentur Rúnar? Hann hugsaði sig smá stund um og svaraði svo: Nei, það er Paul.
Finnst ekkert varið í Hljóma og hefur aldrei fundist. Má ég fekar biðja um Trúbrot.