Viđ Siggi hlunkur vorum ađ horfa á sjónvarpiđ á setustofunni um daginn. Ţađ er í sjálfu sér ekki í frásögur fćrandi enda er ég ekki beinlínis ađ segja frá ţví, heldur er ţetta svona inngangur ađ meginmálinu sem byrjar rétt strax.
Já, viđ Siggi hlunkur vorum ađ horfa á sjónvarpiđ sem er í rauninni ekki í frásögur fćrandi...nú, var ég búinn ađ segja ţetta? Jćja, ţađ kom auglýsing um nýja vefsíđu sem kallast Ristiltruflanir.is og mikiđ urđum viđ glađir. Viđ nefnilega eigum báđir viđ truflanir á ţessu líffćri ađ stríđa og ţóttumst himin höndum hafa tekiđ. Ţarna stóđu gleiđbrosandi karlmenn, greinilega kátir yfir góđum ristli. Ristlum.
Viđ Siggi hlunkur báđum Elsu ofurhjúkku ađ slá vefslóđinni inn í fartölvuna hans Sigga ţví ekki vildi hann leyfa mér ţađ. Hann er nefnilega orđiđ svolítiđ stirđur í puttunum karlinn og líka kveistinn.
Siggi svarađi einhverjum spurningum ţarna á vefsíđunni međ ađstođ Elsu og ég líka; skildum ekki ađ ţćr snerust flestar um tittlingana á okkur en höfđum bara gaman af. Okkur var ráđlagt ađ panta lyf og ţađ gerđum viđ samviskusamlega. Eitthvađ er nú samt skrýtiđ viđ ţessi lyf; í ţađ minnsta fylgja ţeim skemmtilegar aukaverkanir. Virkilega gaman ađ sjá upplitiđ á hjúkkunum ţegar ţćr bađa okkur á kvöldin.
Ţau virka samt ekki alveg sem skyldi ţví Siggi ţarf enn ađ ganga međ bleiu og ég borđa mikiđ af sveskjum.
En lífiđ á elliheimilinu er einhvernveginn miklu skemmtilegra en áđur.
Ég get ekki beđiđ eftir ađ ég verđ gamall og get láttiđ ađra bađa bađa mig skeina.
Ég skal koma og bađa ykkur félaga og reyna ađ losa ykkur viđ ţessi óţćgindi.
{mundar búrhníf...}