Síðast liðin Laugardag vaknaði ég óvenjulega snemma til þess að geta skelt mér á tónleika með Köntríhljómsveit Baggalúts.
Fór ég í sturtu, rakaði mig og setti upp snjáðan (firverandi) harðkúluhatt. Ég hljóp við fót niður í bæ. Mér til mikilar sorgar komst ég að því að þeir voru byrjaðir að spila fyrsta lagið þegar ég mætti á svæðið. Eftir tvö lög þá var ég hreinlega í sjöunda himni. En þá gerðist það þirla landhelgist gæslunar fór að sveima yfir svæðinu og hreinlega að drekkja áhofendum í hávaða.
Eftir eilítið list flug þá fór þeir þó í burtu og gátu tónleikarnir haldið áfram þar sem frá var horfið.
Ekki er sagan þó úti enn því nú átti þirlan að lenda um 40 metra frá sviðinu fóru gras þökur að þetast upp og maður gat ekki heyrt sig hugsa hvað þá hlustað á ljúfa tóna hljómsveitarinnar.
Ekki virtist þeim nóg að reina einu sinni heldur þrisvar. Hljómsveitinn var að reina að spila á meðan þessu stóð.
En enduðu þó skiljanlega á því að ganga af sviðinu.
Eftir að tónleikunum var lokið þá reyndu þerir að lenda í moldarflagi sem þarna var og flúið þá fólki þegar ryk skíð var að steipast yfir.

Það var hrein unun að hlusta á piltana spila og singja og sjálfur Rúnar Júlíusson kom og tróðu upp í laginu Pabbi þarf að vinna í kvöld. Ég hika ekki við að gefa piltunum 5 stjörnur en skipulagsstjórnin og þirla landhelgisgæslunar fá einungis hálfa stjörnu og það er á stærð við vit þeirra sem þetta skipulögðu.