Auðvitað eru menn meyrir tímamótum.
Ég hef verið þakklátur fyrir það nú á haustmánuðum hversu frábært skjól Baggalútía hefur verið fyrir gjörningaveðrinu sem gengið yfir fiskiskútuna íslensku sem einhverjir fengu að breyta víkingaskip að eigendunum forspurðum.
Hingað hafa á stundum slæðst inn rifrildismál sem ekkert erindi eiga hingað og eru langt fyrir neðan virðingu okkar að ræða. Þetta hefur þó oftast verið verra en í haust. Umræður um tittlingaskít eins og álver eða ekki álver, virkjun eða ekki virkjun, kvóta eða ekki kvóta, efnahagsbandalag eða ekki efnahagsbandalag, krónu eða ekki krónu, atvinnu eða atvinnuleysi, skulum við leiða hjá okkur hérna. Hér er vinin. Þetta er okkar vígi. Ef við látum draga Lútinn niður í dægurþrasskítinn þá er þessu lokið.
Gleðilegt ár kæru vinir og takk fyrir það liðna.
Þetta er býsna mikið vel mælt. Orð þín, Golsi, eru í tíma töluð af skynsömu viti og spöku.
Takk sömuleiðis.
<Bakar kreppupizzu og gefur öllum sem vilja eina hungur sneið>
Æji, og þarf ég þá að hrökklast á moggabloggið ef ég skildi finna hjá mér eitthvað sem líkist skoðun?
En já, þetta er fínn staður eins og þú segir.
Svona röfl er ágætt í hófi, finnst mér. Maður sér oft verri umræður en hér.
Einhvers staðar sá minn ekta maki: Gleðilegt ár - 200g. Hann skildi ekkert hvað 200 grömm komu nýárinu við, en eftir smá tíma áttaði hann sig á að þetta var 2009 en ekki 200 grömm. Leturgerðin sýndi 9 eitthvað líkt g og nían virtist ná eitthvað neðar en aðrir tölustafir. Síðan höfum við óskað fólki gleðilegra 200 gramma, svo...
Gleðileg 200 grömm.
Heilagur trekantur: Golíat, Hlégestur og Huxi - og þar með eru öll heimsins leiðindi sameinuð á einum stað!
Þakka þér fögur orð Gálkni. Það er meira en ég á skilið að flokkaður með andans jöfrinum Hlebba.
Vel mælt. Best að reyna að skrifa eitthvað annað slagið, og þá um eitthvað annað en dægur- og næturþras.