Oft í myrkri arka ég
einn í bragði glaður.
Nóttin er mér yndisleg,
enda glæpamaður.

Ég vappa um uns vel mér líst
á villu - eða hreysi.
Inn í það óboðinn brýst,
það bætir auraleysi.

Sjái ég þar sjónvarpsskjá
með svölu gleri flötu,
beint ég set hann bakið á
og brölti út á götu.

Síðan fer ég aftur inn
og ég leita meira.
Loks ég finn bíllykilinn,
listaverk o.fl.

Allt það með mér út ég hef -
einnig hússins frúna.
Í vondum málum væri' ég ef
vaknaði e-r núna.