Bri um bra
Limbra hug í Limbri hugar í Lífs síns munstur. Limbri er sjaldnast okkar þunnstur. Limbri leikur hvergi smeykur.
Limbra læknar ljúflingar, Limbra hjúkra öðlingar, Illmennin inn þó valin, Limbri verður ekki kvalinn, Limbri hitnar hraðlega Limbri limpast kröftuglega, Limbri brotnar ofarlega, Limbri skrýðist aftarlega, Limbri prýðist misjafnlega, Limbri greinist stranglega, Limbri hælir sannarlega. Limbra lækna góðfúslega.
Limbri grenjar ekki meir, áður en hann deyr. Limbri skoðar mömmu síma, Limbri mætir oft í tíma. Limbri kveður fáa í kút, Limbri drekkur á Kaffi Blút. Limbri svelgir ákavíti af stút, Limbri lemur Mammút.
Limbra líkar ei viðrirnin, Limbri þoldi ókvæðis dyninn, Limbri mætir aftur, í Limbra býr kraftur, Limbra má ljóð úr kreista, án snertingar við Eista. Limbri þolir væl, Limbri tekur fjandmenn á krók um hæl. Limbra líkaði við Ingu slyngu, Limbri ber af sér slúður, Limbri blæs á múður. Limbri kítti við kvæðamenn, Limbri ýtti í stúlkur enn.
Limbra líkaði við synd, orð hans eru ekki fyrnd. Limbri trúir ei á teikningu endar, Limbri fékk góðar tilfinningar fyrir augu sín sendar. Orðlaus Limbri dáir það sem öðrum háir.
Limbri vill ekki lýsa í Limbra huga er reynslan að rísa.
Limbri kann að lesa. Limbri er ekki antitesa. Limbri skilur satt og gott. Limbri þekkir rétt og flott. Limbri hefur mætur á mynd. Limbra líf er ekki synd.
Limbri er löngum siðprúður. Limbri er ekki trúður. Limbri forsjáll heimsendaspámaður Limbri verð ekki glaður. Limbri vill í þeim þagga sem bátunum vagga. Limbri verðlagði kímni, Limbri keppti varla í rímni.
Limbri ekki leyndardóm skyldi. Limbri mynd af ritstjórn vildi. Limbri vildi breyta til að neita þeim sem ónotum hreyta.
Limbra áhugi stóð til að sjá ræmur, Limbra hugur var ekki dræmur. Limbri vill fastar skorður, Limbri vill konum ekki gefa orður. Limbri vill á samkomum þögn ekki áhorfendaævissögn.
Limbri við lífssýningu færði morð í orð. Limbri hafði ekki höfuð fat, Limbri þar við sat.
Svona nú Gísli minn, eyddu þessari færslu að ofan. Þú bjagar allt útlitið með þessari ofurlöngu spurningamerkjarunu.
Það er gert . ég er þó ekki beint aðdándi og eitt stórt spurningamerki hef farið i gegnum rit Alberts og finst hann hæglega getað deilað stíu með Úlfamanninum
Það er harkalegur dómur. Albert er einsdæmi og perla og svo kristaltær í hugsun að unun er að lesa. Þessi forni gestapói er til fyrirmyndar í hufflegheitum og spekingslegum hugsunum.
Úlfamaðurinn var og er náttúrlega bara veikur.
ég hef lesið hans skemtilega rit um Svíana grenjandi og komíska morðið á Önnu Lindh maðurinn er asni og ekkert annað sadísktíst fífl sem delur það í helling af semí akademísku kjaftæði För mig kan han dra åt helvete
Fyrstu átta ritum þessa mans nenti enginn að svara
síðan skrifasði han óasmekklegtb rit um Saddam og Svíþjóð sem nokkrir nentu að svara lestu það og allt kvasi intelektuellt þvaður sem þessi ansi hefur látiðfrá sér fara .
Mér finnst þetta reyndar ekkert í ætt við skrif Úlfamannsins. Albert er að mínu viti orðsnillingur. Úlli var ritræpa.
Ekki fæ ég rönd við reist
ræpu byrjar flæði.
Vindinn gat ég loksins leyst
liggur eftir kvæði.
Reyndar ætla ég ekkert að tjá mig um vilja annars fólks til að leggja fram orðabelgi við fyrri rit Alberts, en ef minni mitt svíkur mig ekki því mun meira þá rámar mig í að til að byrja með hafi ekki verið boðið upp á að leggja orð í belg við félaxrit.
Það gæti mögulega verið ástæða þess að mörg rit hans voru, og eru enn, án orðabelgja.
-
Það er að öllum líkindum rétt hjá þér Limbri. Albert hefur náttúrulega verið hér frá upphafi.
Hvaða vilja þessir uppblásnu nýliðar upp á dekk. Albert er náttúrulega gamall og gildur limur á Gestapó sem ég man ekki til í fljótu bragði að hafi að ósekju verið of vel við Svía. Eins og ljóst má að ígrunduðu máli að er ekki ósennilega rétt. Það er skoðun sem málsmetandi menn hafa lengi talið ekki svo ómögulega í samhengi nútímaþróunar. Hvað þá heldur ef menn dæma út frá existensíalískum rökum.