Höfðu bændur á tíma dönsku einokunnar eitthvað val ?
Oft er það mjög einföld lausn að ásaka forfeður okkar. Það vill oft gleymast að tímarnir og hugsanaháttur var allt annar þá en hann er í dag.
Það verður að skoða söguna í samhengi við þann tíma sem hún gerðist.
Ég stórlega efa að þriðja eða fjórða kynslóð frá okkur verði stolt af því sem við erum að gera í dag.

Ég er stolt af því að tilheyra þjóð, sögu hennar og menningu. Ég er ekki nálægt því eins stolt að tilheyra sögu þjóðarinnar á 21. öld.

Gleymdu ekki guði. Við lúffuðum fyrst fyrir þeim illgjarna, austræna kúgunarherra fyrir rúmum aldatug. (Svo er verið að agnúast út í drenginn sem ég er með á einkennismynd minni.) Kóngarnir voru hátíð á við Gussa.

Láttu nú ekki svona Grágrímur. Mér dettur ekki í hug að skammast mín fyrir að vera Íslendingur þrátt fyrir allt sem þú telur upp. Satt best að segja er ég stolt yfir því að vera Íslendingur!
Láttu svo ekki baunana bögga þig of mikið í nýju vinnunni.

Mikið er krúttlegt að sjá hundrað ára gamla (og úrelta) söguskoðun sjálfstæðisbaráttunnar lifa góðu lífi.

Sannleikans vegna þá langar mig að benda á að einokunarverzlunin var nauðsynleg til að tryggja innflutning erlendis frá, frjáls verzlun var aldrei næg til að standa undir þörfinni innanlands (enda lögðu Íslendingar ríka áherzlu á það alla 17. öld að ákvæði gamla sáttmála um 6 skip á ári yrðu virt), allt einokunartímabilið var korn allt að fjórfalt ódýrara á Íslandi en í Kaupmannahöfn, kaupmenn reyndu ítrekað að fá það hækkað, það heppnaðist þeim sjaldan og aldrei eins mikið og þeir vildu, einu sinni var kvartað yfir mjöðkuðu mjöli (1770-og eitthvað) og verzlunarfélagið þurfti í framhaldinu að greiða himinháa sekt, Íslendingar greiddu alla tíð lægri skatta en danskir samþegnar þeirra, áttu greiðari leið inn í háskólann og fengu ofaníkaupið ókeypis herbergi og fæði meðan á námsdvölinni stóð, alla 18. öld voru íslenzkir sýslumenn miklu betur menntaðir að jafnaði en danskir stéttarbræður þeirra (þ.e. hlutfallslega fleiri með lögfræðipróf frá Hafnarháskóla), á Noregskonungatímanum áttu Íslendingar sæti í ríkisráði Noregskonungs svo varla er hægt að tala annað um annað en ríkjasamband, sama gilti eftir 1387 svo Ísland var aldrei undirokuð nýlenda, það var partur af Dansk-Norska ríkinu ekki ósvipað Slésvík eða Jótlandi.
[Dregur djúpt andann]

Ísland er best í heimi. <prumpar þjóðsönginn>

Við þetta má því bæta að Íslendingar eru svo 'heppnir' að vera ekki komnir af öpum.

Við erum komnir af Norðmönnum.

[finnur sæluhroll og er stoltur af að hafa komið svona við kauninn á Gúnteri]

z<Skellihlær> En það er satt við vorum aldrei steinaldarmenn. Ef til vill væri líf okkar öðruvísi og þroskaðra ef við ættum okkur lengri sögu.
Við erum ennþá ný þjóð í nýju landi.

Kaunn og ekki kaunn. Ef menn ætla sér að agnúast út í þjóðarstoltið þá vil ég að þeir geri það á réttum forsendum, en byggi það ekki á söguskoðun sem ekki stenzt tímans tönn.

[Smíðar falskar tennur upp í tímann]

Jámm... ég var nú að agnúast út í hugtakið Þjóðar"stolt" sem ég tel að sé fáránleg hugmynd hvort sem maður kemur frá Íslandi eður ei.
Verst að ég er ekki betri penni en svo að sú hugmynd komst svona ílla til skila...

Hvurnig í áranum, Gunther, kemstu að því að við séum komnir af Norðmönnum? Það færðu mig aldrei til að samþykkja.
Við flæktumst bara í gegn um Noreg á leið okkar hingað. <Hnussar hátt og þykist vera með þetta á hreinu>

Billi, aðhyllistu Herúlakenninguna!?

Ég veit ekkert hvað hún heitir, en vinnandi hjá fyrirtæki í eigu Norðmanna skal ég styðja hvaða kenningu sem er sem slítur allan skildleika frá þeim. <Ullar á norrmenn>

Grágrímur, þú misskilur gagnrýni mína. Þjóðarstolt er allrar gagnrýni vert, enda öllum ljóst hvert það getur leitt. Þess vegna lét ég hjá líða að minnast á þann þátt pistils þíns. (Þó ég sé þér ekki sammála í öllum atriðum.) Ég vildi bara benda á að það verður að gerast á réttum forsendum.

(Erum við ekki komnir af flökkuþjóðum einhvers staðar frá Azerbajdjan eða þar um kring? Er ekki búið að DNA-rannsaka þetta eitthvað?)

Það má nú alveg monta sig af því að kunna næstum íslensku. Ekki svo margir í heiminum sem geta fyllst stolts yfir því.

Ég er aðallega ánægð með að hafa fæðst á Íslandi, þakka Þór og Óðni fyrir. En stolt ...?

Ég stóð í þeirri meiningu að við værum skyldari Írum (og þar með Keltar í eðli okkar) en Norðmönnum. Ég er a.m.k. stoltur af því að vera Íri og hana nú!

BA-GAK!

Nei, ég er auðvitað Skoti (þeir eru Keltar líka, ekki satt?). Og STOLTUR AF ÞVÍ!!

Sama hvað Gunni segir ég er Herúli. Strunsa svo bara út og skelli á eftir mér, og það bara þokkalega fast. sný mér við í dyrunum og öskra: ég er ekki skyldur einum einasta Nojara.

Þjóðarstolt íslendinga er bara brandari í dag.
Eltast við fornmennina og dautt nóbelsskáld þar sem þeir geta ekki og hafa ekkert til að vera stoltir yfir frá þeim tíma sem Laxnes fékk nóbelinn.

Persónulega er ég ekkert stoltur af íslandi eða íslendingum og er ekkert að flíka því erlendis.

Íslendingar eru hvorki betri né verri en aðrar þjóðir. En kannski þarf þessi písl að hafa blinda trú á eigið ágæti til að eiga einhverja möguleika. Annars sætum við heima og gerðum aldrei neitt af því við værum svo miklir aumingjar í eigin augum og værum líklega enn undir einhverjum konungi.

Gunnþór hefur þegar sagt það sem ég ætlaði að segja, og reyndar meira en það. Söguskoðun sjálfstæðisbaráttunnar hjálpaði kannski örlítið til í sjálfstæðisbaráttunni, en það réttlætir samt ekki allar þær villur sem enn hefur ekki tekist að leiðrétta.

Hvað þjóðarstoltið varðar tel ég það nauðsynlegt til að þjóðir heims verði ekki að einni, sem ég teldi stórslys. Það er lítið gaman af fjárhúsum þar sem allar ærnar eru hvítar og kollóttar.

Þar er nú yfirleitt minna vesen en á sauðburðinum Úbbi.

Er ekki verið að rugla saman stolti og rembingi?
Það má líkja þjóð hvers manns við fjölskyldu hans. Hverri fjölskyldu fylgir eitthvað sem er óþolandi og eitthvað sem er gott og er ástæða til að vera stoltur af. Því góða fylgir samkennd, því slæma sundrung.
Þjóð sem ekki er stolt er fyrirlitleg. Þjóð telur sig hafna yfir aðrar þjóðir er það líka.

Á hvaða forsendum ber að fyrirlíta þjóðir sem eru ekki stoltar?

Ég er ekki viss um að þú gerir þér grein fyrir því Grágrímur hvað það var erfitt að búa hér á landi á þessum tíma. Hvar áttu Íslendingar að fá öll þau efni sem þeir þurftu t.d. ef við ætluðum að gera uppreisn gegn Norðmönnum og Dönum?
Tökum dæmi málma?
Við bjuggum sjálfsþurftarbúskapi en það var heilmikið sem flutt var til landsins til þess að við gætum lifað sjálfsþurftarbúskapi.

Ég persónulega er svakalega stolt af því að vera Íslendingur.
Ég er stolt af forfeðrum mínum, löngum öfum og ömmum sem tókst að búa til allt úr engu, lifa af harðræði sem ég mun aldrei koma til með að líta, og sýna einstaka ráðsnilld og þrautseigju.

Þeir hæfustu lifa af og við erum þessu fólki að þakka að við erum til.

Tígra, ég átti ekki við að þeir hefðu gert uppreisn heldur aldrei farið undir noregskonung, og, vel að merkja, stjórnað sjálfir verslun til landsins, verslað við þá sem þeir vildu, breta til dæmis. Þetta er bara pæling sem ´ég hef oft huxað um yfirleitt þegar ég er að flokka sokkana mína eða eitthvað álíka spennandi.

og auðvitað er allt í lagi að vera glaður yfir að tilheyra einhverri þjóð, en að vera stoltur yfir genalógísku slysi? Ég er til dæmis viss um að enginn hérna er stoltur af að vera 1.70 á hæð eða hafa ekki ofnæmi fyrir frjókornum...

Og Gúnterr, ég get nú bara sagt þér að þessi (ýkta) söguskoðun lifir ágætu lífi í framhaldsskólum landsins, allavega er ekki lengra síðan en 15 ár síðan Erlingur Sögukennari tróð þessu inn í hausinn á mér.

hvurslags: aumkunarverð er kannski betra orð, það munar ekki miklu á merkingu þeirra.
Bananalýðveldi hafa jafnvel sitt stolt.

Mér finnst Regina koma með góðan punkt. Og Grágrímur hefur vítaskuld margt til sins máls, eins og venjulega, það er fáranlegt að vera stoltur yfir eitthvað sem hefur gerst löngu áður en maður sjálfur er fæddur.

En má ekki líkja þetta með einstæklingastoltið? Mont og hroki eru ekki mannkostir, en jákvætt sjálfsálit, sjálfsvirðing er. Maður sem ber virðingu fyrir sjálfan sig getur borið virðingu fyrir aðra líka. Hins vegar, ef virðingin er ekki í lagi, þá getur maður reynt að bæta henni með rembingu, eins og Þjóðverjar voru með særð stolt eftir fyrra heimsstyrjöld og framhaldið þekkjum við öll.

Ég er komin af klósettinu. Af hverju missti ég?

Ég monta mig lítið af þjóðinni. En landið get ég talað endalaust um og þó veit ég svo gott sem ekkert um það.

Ég er stolt af því að vera Íslendingur vegna þess að þegar fólk segir "guð hvað þú ert falleg" segi ég "já ég er auðvitað íslensk" þá segir það "það hlaut að vera".

Ég er mjög stoltur af Íslandi og skammast mín ekkert fyrir það. Mér finnst Ísland vera fyrirmyndarland - ekki gallalaust auðvitað, en samt alveg ótrúlega gott land. Ef við náum svo að halda fordómum gagnvart innflytjendum í lágmarki þá myndi það gera mig enn stoltari.