Hér er eiginlega framhald fyrir sálminn Vor í vertiđ. Frétti í vetur ađ félagi minn er ennţá í lífi.
Annan í sjómannadeginum
vakna ég ţunnur
einn
og bölvandi alheiminum
Ţú kemur til mín
og segir ađ nú viltu drekka
međ einhverjum alminlegum manni
Förum niđrí fjöru
fyrir framan ţorpiđ
til ţess ađ allir sćju okkur
nú ertu fallinn
eftir hálfsárs edrúmennsku
förum ekki leynt međ ţađ
Deilum restin af peningum
til púkanna í ţorpinu
kaupiđ ykkur nammi
Fáum okkur í glas
og horfum á Ísland
Sólin gyllir
fjallasnćnn
glitrar
á firđinum ljósbláa
á bárujárnsţökum ţorpsins
á fjörugrjóti
Páfinn er í heimsókn
á Íslandi
um ţađ var í blöđum
Ţér hafiđ heyrt, ađ sagt var
en ţú segir oss:
Ţessir steinar á fjörunni
víta meira um Guđ
en nokkurntíma páfinn:
ţeir gegna
hlutverki sínu
í alheiminum
Og ţá var komiđ
til ađ sćkja okkur
Skál herra minn! Nú langar mann í einnar stjörnu Jaloviina (hvernig sem ţađ nú er skrifađ – fannst bara svo finnskt ađ setja tvö i).